Untitled - Stichting Papua Erfgoed

108
De Tamirivier,
inspanning met behulp van een kalmen roller te landen.
Er stak een briesje op, dat door de bemanning der lépalépa's
gebruikt werd om niet geïmproviseerde zeilen van
dekens en sarongs harder vooruit te komen, en zij dan
niet meer behoefden te roeien. Wij konden het zeil niet
hijschen, daar de dakbedekking in den weg stond; toch ving
deze genoeg wind om den roeiers het werk lichter te maken.
De bries werd allengs harder en groeide aan tot een stevigen
wind. De koelies begonnen hunne zeilen te minderen of geheel
in te halen en gingen verder zee in om de golven, die
bij het strand hooger waren, te ontwijken. Ons vaartuig begon
vreeselijk te kraken en te steunen, wanneer een golf de uitlegger
opnam. Toen wij dicht bij kaap Djüar waren gekomen,
zagen wij over zee een geweldige bui opkomen, die voortgestuwd
door den hevigen wind, ons spoedig bereikte. De
regen begon in stroomen neder te dalen; kaap Djuar konden
wij niet meer onderscheiden, alhoewel wij er vrij dicht bij
moesten zijn. De golven werden steeds hooger en onze toestand
begon hachelijk te worden. De boot werd met den
uitlegger naar de opkomende golven gekeerd; van roeien
en vooruitkomen was geen sprake meer. Het eenigste, waarop
gelet moest worden, was te verhinderen, dat de uitlegger opgenomen
werd door een aanrollende golf en het vaartuig zou
doen omdraaien. Het commando werd gevoerd door MACH-
MUDU, die gedurende de kritieke oogenblikken altijd zijn
kalmte heeft bewaard. Eenmaal maar, toen een van de roeiers
een bevolen manoeuvre verkeerd uitvoerde, hoorde ik hem:
„binatang, boddok" ¹) roepen. Geen van ons drieën zal, ge-
¹) Aap stommerd.