Untitled - Stichting Papua Erfgoed

Metu Débi. 37
te weten kwamen. Het kan echter ook, dat zij zelf de beteekenis
van deze ceremoniën niet meer weten; er worden
toch door hen ook liederen gezongen in een taal, die zij
zelf niet goed meer begrijpen en niet meer spreken.
In Tobádi bevindt zich een groote tempel, die den naam
van „Karriwarri" draagt. Deze naam heeft niets te maken met
„Korwar", de naam van een afgodsbeeldje in de Geelvinkbaai,
welke naar ik meen daarmede wel eens in verband gebracht
wordt. De Tobádiërs kennen het gebruik van afgodsbeeldjes
niet; wel zag ik beeldjes in hout uitgesneden, maar die stelden
geen afgoden of gestorven familieleden voor.
De dienst in de karriwarri wordt waargenomen door jongens,
die voor den tijd, dat zij daaraan verbonden zijn, daarin
moeten werken en slapen. Zij mogen gedurende dien tijd
geen eigendom bezitten; verwerven zij dit op de een of
andere wijze, dan moeten zij dit onmiddellijk aan de ouderen
afgeven. Zoowel deze jongens, als de voorwerpen, die zich
in de karriwarri bevinden, mogen de vrouwen niet aanschouwen,
zij zouden dan onmiddellijk dood gaan ¹). Vooral de
aanblik van de heilige fluiten, waarop bij feestelijke gelegenheden
wordt geblazen, zoude hen terstond dooden.
VAN DER SANDE is met zeer veel moeite eenige van deze
fluiten machtig geworden; zij werden danig ingepakt naar
ons huis gebracht met het verzoek ze vooral goed weg te
stoppen, opdat de vrouwen ze niet zouden zien. Ik herinner
mij nog zeer goed een algemeene vlucht van de jongens van
de karriwarri, toen hun de komst van eenige vrouwen werd
gemeld.
¹) Tobádisch mábu.