Untitled - Stichting Papua Erfgoed

De Tawárin en de Moaif. 149
regende het veel, maar daar de tentjes van een goede constructie
waren, hadden wij er weinig last van.
Op onzen terugtocht zagen wij langs een der oevers den
korano der Sáweh's loopen; hij had in zijne hand een boog
en een kleine bundel met pijlen, daarachter kwam zijne echtgenoote,
zwaar beladen met een draagtasch gevuld met allerlei
voorwerpen, die zoo zwaar waren, dat zij er geheel gebukt onder
ging. Tot overmaat van ramp liep zij nog mank, maar de
vracht scheen nog niet voldoende te zijn, want toen hij een
broodvruchtenboom ¹) met rijpe vruchten zag, klom hij fluks
in den boom en gooide de rijpe vruchten naar beneden, die
door zijne trouwe ega verzameld en in haar draagnetje geborgen
werden. Hoogst voldaan vervolgde hij daarop glimlachende
zijn weg, terwijl zijn vrouw al strompelende achter
hem aanging.
Nog eenmaal overnachtten wij in het oude huis van KORAS
om den volgenden dag terug te keeren naar de Zeemeeuw.
Gedurende deze tochten hielden de officieren zich bezig met
de opname en het in kaart brengen van de kust, een hoogst
verdienstelijk werk, daar de kaarten van dit gedeelte nu
niet op al te groote nauwkeurigheid kunnen bogen. Den
volgenden dag werd besteed aan het uitzoeken en zooveel
mogelijk verpakken van het materiaal. Professor legde dan zijne
schatten op groote tafels om ze goed droog te kunnen verpakken.
Toen alles in orde was, maakten wij een uitstapje
met de vlet naar Mawes om ethnografica te verzamelen, maar
hadden daarbij weinig succes, daar de bevolking ons niet goed
gezind bleek te zijn. Waarschijnlijk was dit een gevolg van onze
¹) Artocarpus incisa.