Untitled - Stichting Papua Erfgoed

34
Metu Débi.
ze zeer voorzichtig onder in zijne prauw. Door de drukte
van het vertrek vergat ik deze voorwerpen en ik bemerkte
mijn verlies eerst, toen wij reeds lang onder stoom waren.
Natuurlijk werd ik druk geplaagd, omdat ik UNAI zoozeer
vertrouwd had en ieder dacht, dat hij ze zich toegeëigend
had, Hoe verheugd was ik, toen ik in Holland een
kistje ontving waarin het maatglas en de alcoholmeter. Ik
hoop, dat ik UNAI nog eens persoonlijk daarvoor zal kunnen
bedanken.
De vrouw wordt door de Papoea's als een minderwaardig
wezen beschouwd, ten minste dit leidden wij hieruit af, dat
de vrouw op het land moest werken en niet mede mocht
doen aan de feestmalen. Toch lieten de vrouwen zich goed
hooren, toen er eens een twist ontstond onder de mannen
over de verdeeling van de buitgemaakte visch. Dit duldden
o
de mannen dan toch wel.
Het visschen geschiedt op de volgende wijze:
De banken, die zich in de Humboldtbaai bevinden, zijn de
plekken, waar de vischvangst plaats grijpt. Een zoodanige
plek wordt door een veertigtal prauwtjes omringd, die het
geheel met een net omspannen. Deze netten zijn voorzien
van keurig gesneden dobbertjes, terwijl het ondereinde verzwaard
is door schelpen. De netten zelf zijn vervaardigd
uit de vezel van den luchtwortel van de Pandanus.
Eenige prauwen gaan nu in de ingesloten ruimte, beginnen
de zich daarin bevindende visch te jagen en trachten
deze met speren of zoogenaamde „séndoni garrim" te
spietsen. De opgejaagde visch tracht nu over het net heen
te springen, maar wordt in den sprong handig door hen in
netjes opgevangen. Wee dengene, die een visch laat ontglip-