Untitled - Stichting Papua Erfgoed

112
De Tamirivier.
een hoogen dunk gekregen. Tot belooning ontvingen zij
den volgenden dag pakjes tabak, een groot kapmes en een
zak rijst om zich hieraan te goed te doen.
De zee was den volgenden dag nog te hoog om de
koelies weder met de lepa-lepa's terug te sturen om het
overschot van de bagage af te halen; trouwens de lust om
te gaan was bij hen niet bijster groot.
De overige leden der expeditie kwamen den dag daarop
terug; zij hadden de tocht gedeeltelijk over zee en gedeeltelijk
over land gemaakt. DUMAS had een kleine krokodil
gevangen, die op het strand lag. Hij meende, dat hij dood
was en pakte hem bij zijn staart, maar een vinnige beet in
zijn hand bewees hem het tegendeel, maar die beet kostte
hem ook het leven. DE BEAUFORT bracht voor de verzameling
een groote, wit met oranje gevlekte, cuscus mede. Deze
dieren kenmerken zich door een stevigen grijpstaart. Hij was
geschoten in een van de Pandanusboomen boven het kamp
aan de monding van de Tami.
Ook voor VAN DER SANDE was deze tocht uiterst vruchtbaar,
daar hij in Jabé, een dorp van de landstreek Sekå,
een bruiloftspartij had bijgewoond. Onder de verzamelde
ethnografica waren ook eenige mooi uitgesneden schilden,
die de bewoners van Sekå in een gevecht veroverd hadden
op hunne oostelijke naburen. Vele Tobádiërs en bewoners
van Kajó waren hier als gasten, ook de Tante van DUMAS
was van het Sentánimeer gekomen om hier feest te vieren.
De begroeting moet weder zeer aandoenlijk geweest zijn.
had DE CLERCQ gered bij het omslaan van zijn bootje in September 1887 bij
de Witriwaai. De Noord- en Westkust van Nieuw-Guinea. Tijdschrift v. h.
Aardk. Genootsch. 2 e serie, deel X, pag. 988, aant. I.