Untitled - Stichting Papua Erfgoed

De Zeemeeuw. 205
de jaarlijksche opbrengst op ongeveer 20 a 30 duizend
gulden. Af en toe ging een van hen met een schip de copra
naar een haven brengen.
Na de rondvaart maakte P. OLSEN zijne opwachting aan
boord, hij werd aan de rijsttafel genoodigd en vertelde ons
verschillende verhalen, die nu niet bepaald strookten met
de bekomen inlichtingen. Na de rijsttafel gingen wij allen
naar den wal om nader kennis te maken met de koninklijke
familie. Wij werden ontvangen door den posthouder en
den Radjah, die door zijn schoonzoon daarheen gestuurd
was met een „ajo lekas"¹). Ook HENRY O'KEEFE was
aldaar tegenwoordig, maar zweeg in de hem geleerde talen.
Het bleek later, dat hij vrij goed Engelsen sprak, terwijl hij
tevens de Maleische taal en die der inboorlingen meester
was. Het werkvolk wordt voor het grootste gedeelte gerecruteerd
van de Carolinen-eilanden; van de eigenlijke bevolking
zijn er slechts een zestal over. Vroeger moeten er wel
een duizendtal geweest zijn, maar dit aantal is gedund door
raaktochten van uit Gébé. Wij werden daarna door den posthouder
voorgesteld aan Mrs. O'KEEFE en de vrouw van den
Radjah. Beiden waren gekleed in prachtig gebloemde rok en
jurk. Allereerst brachten wij een bezoek aan het huis van
den vertegenwoordiger van het Nederlandsche gezag, den
heer LAURENSZ, die ons de noodige inlichtingen omtrent
bevolking en eiland gaf. Daarna gingen wij in optocht naar
het huis van Mrs. O'KEEFE, die ons tracteerde op een
glaasje bier, dat wellicht betere tijden had gekend. Het waren
vrij armoedige huizen, waarin deze menschen woonden,
¹) Vooruit gauw.