Untitled - Stichting Papua Erfgoed

De Geelvinkbaai. 275
De heer VAN OOSTERZEE had' het van de Zuidkust geo
roofde meisje onder zijne hoede medegenomen; het scheen
zich over niets te verwonderen; wij gaven het op een morgen
een stuk roggebrood met jam, ook dit liet zij zich goed
smaken. Dit kind heeft dus in werkelijkheid een tocht dwars
door Nieuw-Guinea gemaakt. Wij ontvingen later bericht dat
het per Zeemeeuw naar de Zuidkust aan hare ouders is
teruggegeven.
Wij kampeerden dien nacht in ons oud bivak aan de
Bu Áma.
De volgende dag kenmerkte zich door veel regen; het
geheele terrein was spoedig in een moeras herschapen en
bemoeilijkte zeer het loopen. Tengevolge van den regen
hadden wij veel last van bloedzuigers, die bij een van ons
zelfs van de lippen moest verwijderd worden; de meeste
brachten het gelukkig niet verder dan de schoenen, waar
zij wanhopige pogingen deden om door het leder heen te
komen. Met de koelies en de Papoea's was het echter erger
gesteld, telkens zag men hen met een mes of kapmes deze
lastige dieren van de beenen schrapen.
VAN NOUHUYS en ik liepen dien dag vooraan en waren
langzamerhand de anderen een heel eind vooruit gekomen;
door eene vergissing liepen wij de kampplaats aan de Wagáni
voorbij en waren bijna tot het huis van Saigoen gekomen.
Eene onnoodige wandeling van een paar uur was het loon
voor onze voortvarendheid.
Wij hielden echter nog tijd genoeg over om dien avond
met toeba te visschen ; onze vangst bevatte onder meer drie
Pleuronectidae.
Door den regen was de Wagáni aanmerkelijk gestegen en