Untitled - Stichting Papua Erfgoed

De Geelvinkbaai. 229
Nadat met veel krachtsinspanning de hulpbrug tegen twee uur
gereed was gekomen, gingen V. D. SANDE en V. NOUHUYS
op onderzoek uit, daar er verderop nog twee rivieren moesten
overgetrokken worden. Tegen half vier keerden zij terug
rnet het bericht, dat zij over de rivieren gebrekkige bruggen
hadden gevonden, maar, dat deze met een weinig arbeid
spoedig bruikbaar gemaakt konden worden. Er werd nog
een stok met inkervingen in de rivier geplaatst om als
peilschaal te dienen.
Des nachts werden wij vergast op een hevige regenbui,
ieder dacht met schrik aan de primitieve bruggen.
De Ingsíim liet zich intusschen flink hooren en na het
geraas te oordeelen was de stroom eer verergerd dan verminderd.
Het eerste werk was den volgenden morgen om naar de
geïmproviseerde brug te gaan kijken; VAN DER SANDE
kwam met mismoedig gezicht het bericht brengen, dat de
bouwwerken, den vorigen dag met zooveel moeite vervaardigd,
door den krachtigen stroom waren weggeslagen. Dadelijk
ging hij weder met VAN NOUHUYS en de koelies aan het
werk; na eenige uren hard werken was de brug weder ge-reed.
Toen wij ons gereed maakten om er over te trekken,
bleek het dat de „Majoor" met al zijne volgelingen teruggekeerd
was naar Mapar. Zij schenen een twist te hebben
gehad met de koehes over het gebruik van een rijstpot en
waren weggegaan zonder ons te waarschuwen. De eigenlijke
reden zal wel 'geweest zijn, dat zij bang waren om over de
rivier te gaan; geen van hen toch kon zwemmen. De vrachten
werden zoo goed mogelijk over de aanwezige dragers verdeeld
en de tocht over de Ingsíim begon. Tegen half negen