NTvO JUN 2006 ED_2 - Nederlands Tijdschrift voor Orthopaedie

Nederlands Tijdschriftvoor OrthopaediePubliceren in het Nederlands Tijdschrift voorOrthopaedieA. de GastDe redactie van het Nederlands Tijdschrift voor Orthopaedie(NTvO) ontvangt in toenemende hoeveelheid terpublicatie aangeboden manuscripten. Veel van die manuscriptenworden geschreven door artsen in opleidingtot specialist (aios) in de orthopedie, doorgaans ondersupervisie van een orthopedisch specialist. De kwaliteitvan de aangeboden manuscripten is zeer wisselend. Deredactie van het NTvO wil aspirant-auteurs van dienstzijn met dit overzicht waarin de richtlijnen voor auteursnader onder de loep worden genomen.De kwaliteit van een wetenschappelijke publicatie hangtsamen met de aard en uitvoering van het onderzoek en dewijze waarop hierover gerapporteerd wordt. Hoewel erspaarzaam goede artikelen zijn over medische rapportageen schrijfwijzen, is geen hiervan gericht op het NTvO. 1-6Zowel de normen voor het uitvoeren van wetenschappelijkonderzoek als normen voor het schrijven van wetenschappelijkepublicaties zijn aan verandering onderhevig.Zo kunnen veranderende maatschappelijke,ethische en juridische kaders hun invloed uitoefenen opde wijze waarop met het uitvoeren en rapporteren vanwetenschappelijk onderzoek wordt omgegaan. 7-14 Aspirant-auteursvan het NTvO worden daarom uitgenodigdom eens de publicaties van de ‘InternationalSociety of Medical Editors’ en van ‘The Committee onPublication Ethics’ hierop na te lezen. 7,14De laatste jaren valt in de internationale literatuur eenpositieve ontwikkeling te bespeuren ten aanzien van degebruikte onderzoekmethoden, de structuur van destudieopzet, het gebruik van meer geavanceerde statistischemethoden en het gebruik van modernere en meerrelevante uitkomstmaten. Deze ontwikkelingen vragensteeds meer creativiteit van auteurs en een schrijfproceswaarmee door het opstellen van goed geformuleerdehypothesen de studieopzet en vraagstellingen reciproquegetoetst kunnen worden. Een goede hypothese kanimmers alleen beantwoord worden met een gedegenstudieopzet en een goed opgezette studie biedt antwoordop goed geformuleerde vragen. De effectiviteitvan een wetenschappelijke publicatie hangt nauw samenDr. A. de Gast, hoofdredacteur Nederlands Tijdschrift voorOrthopaedie, orthopedisch chirurg, Afdeling orthopedie, VUmedisch centrum, de Boelelaan 1117, 1081 HV, Amsterdam.Correspondentie: Dr. A. de GastE-mail: a.degast@vumc.nlmet een bondige en heldere rapportage. Hierin speeltbeknoptheid een doorslaggevende rol. Beknoptheid iste bereiken met heldere korte formuleringen, het voorkomenvan (onnodige) herhaling en een juist taalgebruik(stijl en grammatica). 5,6,14 Originele artikelenhoeven zelden langer te zijn dan 3000 woorden. Langereartikelen zijn gerechtvaardigd in het geval van baanbrekendonderzoek of een uitgebreid literatuuroverzicht.Hoewel overvloedigheid voorkomen dient te worden,is het van belang de essentiële informatie in het artikel tebenadrukken. Zo dienen de onderzoeksvragen en sleutelonderwerpente verschijnen in de Samenvatting,Introductie en Discussie; de antwoorden in de Samenvatting,Resultaten en Discussie.Zoveel auteurs, zoveel schrijfstijlen. Hoewel veel internationaletijdschriften richtlijnen ten aanzien van schrijfstijluitvaardigen voor auteurs, is een grote diversiteit aanstijlen te herkennen in de gepubliceerde artikelen. Eenbekende richtlijn staat weergegeven in de ‘AmericanMedical Association Manual of Style’. 15 Het naleven vandeze richtlijn kost auteurs veel extra inspanning en tijd envooral dat laatste ontbreekt het hen vaak aan. Daarbij wilde redactie van het NTvO niet te hoog van de torenblazen. Om die reden worden ook manuscripten toegestaandie niet briljant geschreven zijn, maar zich welbewegen binnen de grenzen van een juiste grammaticaen een heldere beknopte schrijfstijl. In het navolgendegedeelte van dit artikel wordt per artikelsectie een aantalrichtlijnen voor het publiceren in het NTvO besproken.Inleiding (500 woorden)De introductie is doorgaans de kortste sectie van hetartikel, maar tegelijkertijd waarschijnlijk het meest essentieel.Het is van belang om op een effectieve wijzehet onderwerp van de studie te belichten, in een contextte plaatsen en de vraagstellingen te formuleren. Uiteraardzijn er verschillen in de opbouw van de Introductietussen een klinisch wetenschappelijk onderzoek, de beschrijvingvan een ziektegeschiedenis, een basaal wetenschappelijkonderzoek of de introductie van een nieuwe(behandel)methode. Niettemin gaan de meeste artikelenover (1) nieuwe bevindingen (ziektegeschiedenissen,basaal wetenschappelijk onderzoek, maar ook klinischonderzoek), (2) het bevestigen of tegenspreken vaneerder gedane onderzoeksbevindingen (ziektegeschiedenissen,kleine klinische vooronderzoeken of (3) hetVol.13juni’06NEDERLANDS TIJDSCHRIFT VOOR ORTHOPAEDIE ■ 81