NTvO JUN 2006 ED_2 - Nederlands Tijdschrift voor Orthopaedie

Nederlands Tijdschriftvoor OrthopaedieProefschriftbesprekingVol.13juni’06J.J.C. Arts. New developments in bone impaction grafting.Academisch proefschrift, 6 april 2006 te Nijmegen.Dit proefschrift van Chris Arts is het meest recente uitde succesvolle Nijmeegse school van ‘bone impactiongrafting’.Na een inleiding en overzicht van de eerdere publicatiesop dit gebied worden in hoofdstuk 2 de resultaten van‘femoral bone impaction’ na 8 tot 13 jaar op klinisch enradiologisch gebied bij 23 (uit een originele groep van33) patiënten met een gemiddelde leeftijd van 63 jaarten tijde van de operatie beschreven. Een succespercentage(dat wil zeggen: geen revisie van de indexoperatie)van 100% wordt beschreven, waarbij opgemerkt moetworden dat 8 patiënten waren overleden voor de 8-jaarsevaluatie en 2 patiënten niet geëvalueerd werden.Hoofdstuk 3 vermeldt dat het wassen van de ‘bonechips’ een betere initiële stabiliteit geeft, maar dat degrootte van de chips belangrijker is in het bepalen van deinitiële stabiliteit van het acetabulaire deel van deprothese. Dit betreft een sawbone-studie met RSAmetingen.In hoofdstuk 4 wordt het toevoegen van OP-1 aan eenacetabulair impactie in een geitmodel beschreven: erwerd geen significante verbetering van de ingroei gezienin de groep met botgroeistimulerende middelen. Destelling wordt geponeerd dat de carrier van het OP-1door het impacteren wordt beschadigd, waardoor hetOP-1 reeds is verdwenen tijdens de revascularisatiefase.De hoofdstukken 5 t/m 9 richten zich op de toepasbaarheidvan keramische calciumfosfaten voor het opvullenvan groet acetabulaire defecten. In hoofdstuk 5 concludeertdr, Arts dat het mengen van ‘bone chips’ metTCP-HA-granulae in een 50-50 en een 25-75 verhoudingeen goede stabiliteit van de constructie geeft. Dezein vitro studie wordt in een konijnmodel in hoofdstuk 6dunnetjes overgedaan door de ‘bone chips’ te mengenmet een TCA-HA-pasta. Het betreft hier een studie naarde technische mogelijkheid en deze is bevredigend. Inhoofdstuk 7 wordt de mogelijke waarde van kunstmatigetoevoegingen aan de ‘bone chips’ beschreven in een konijnenmodel.Hierbij wordt opgemerkt dat de geïmpacteerdegranulae langzamer incorporeren dan de allograft,maar dat mengsels ervan een goede incorporatie tonen.In hoofdstuk 8 wordt beschreven dat de osteoconductiviteitniet afhankelijk is van de ratio van TCA-HA enallograft ‘bone chips’. In hoofdstuk 9 wordt in een geitenmodelde veiligheid van het gebruik van TCA-HAgranulaebestudeerd en hieruit blijken geen negatieveeffecten als ‘third-body-wear’.Een en ander overziend beschrijft collega Arts demogelijke stap naar de toekomst van het impaction132 ■ NEDERLANDS TIJDSCHRIFT VOOR ORTHOPAEDIE