over publieke en private verantwoordelijkheden - Oapen

over publieke en private verantwoordelijkhedenOmdat de ‘spoorwegmarkt niet perfect is’ zal de consumentenbescherming naeen ervaringsperiode van twee jaar (van 1995-1997) worden verankerd in wetenregelgeving. In deze ervaringsperiode is het de bedoeling dat producenten- enconsumentenorganisaties zelfstandig en actief naar oplossingen zoeken, zodatbij voorkeur op basis van een voorstel van de betrokken actoren tot regelgevingkan worden gekomen. Hiermee lijkt de rechtszekerheid na de overgangsperiodevoldoende gewaarborgd.Tot slot kan worden opgemerkt dat de rechtsonzekerheid met name in de overgangsperiodegroot is/was, vooral voor de spoorwegvervoerders (potentiëleconcurrenten van de ns en de ns zelf). Er heeft lang onduidelijkheid bestaanover de invulling van het netwerkmanagement. Dit heeft de minister van v&wer niet van weerhouden te experimenteren met marktwerking zonder dat sprakewas van enig wettelijk kader (vgl. de concessieverlening aan Lovers, inclusief deconcessies waarvan Lovers geen gebruik maakte).Conclusie:De rechtszekerheid van consumenten en vervoerders lijkt met name in hetgeding in de overgangsperiode tot de relevante wettelijke regelgeving tot standkomt. Daarna lijkt de rechtszekerheid redelijk gewaarborgd, met dien verstandedat het recht op openbaar vervoer beperkt via de contractsector kan wordenafgedwongen. Via de introductie van vraagafhankelijk vervoer probeert de overheidhier bij te sturen.273RechtsgelijkheidIn hoeverre is de rechtsgelijkheid optimaal gewaarborgd in de voorgestelde uitvoeringsvariant?Hier wordt een onderscheid gemaakt tussen de rechtsgelijkheidvan de burger en van de potentiële toetreders tot de spoorwegmarkt.Om deze vraag te kunnen beantwoorden, is het eerst nodig vast te stellen datmateriële gelijkheid van consumenten niet bestaat, omdat deze per definitiewordt beperkt door de ligging van het netwerk. De bewoners uit Noordoost-Groningen hebben niet dezelfde toegangsmogelijkheden tot het spoor als debewoners uit de Randstad. Niettemin neemt de rechtsongelijkheid in de nieuwesituatie licht toe omdat bij de totstandkoming van het kernnet de rentabiliteitcentraal staat (en niet de rechtsgelijkheid) en bij de totstandkoming van de contractsectorde effectiviteit. Het voornemen is om via vraagafhankelijk vervoermet name de toegang voor sociaal zwakkeren tot het spoor te waarborgen.De rechtsongelijkheid van potentiële toetreders tot de markt is vooral in materiëlezin groot door de technische verwevenheid van spoor en trein. Hiervoor isal aangegeven dat de ns in het voordeel is omdat zij over het juiste materieelbeschikt (met tractie-energie; atb-beïnvloeding enz.) en over mensen met dejuiste opleidingseisen enzovoort. De verschillen zijn zelfs zo groot dat ze eensubstantiële toetredingsdrempel vormen. Deze conclusie heeft wel tot het commentaargeleid dat een veel verder gaande functiescheiding binnen de ns nodig