over publieke en private verantwoordelijkheden - Oapen

over publieke en private verantwoordelijkhedenpublieke exploitatie zodat de overheid bij de exploitatie haar handen vrij kanhouden zonder daarmee een particuliere partij op te zadelen met een groot holduprisico.In dit geval kan ook het bouwen in eigen beheer de voorkeur hebben,omdat de bouw ook niet altijd eenvoudig contracteerbaar is. Anderzijds kanniet-verifieerbare input (bijv. ondernemerschap) van groot belang zijn bij debouw en soms ook bij de exploitatie van de infrastructuur. Dit pleit ervoor deinfrastructuur door de private sector te laten bouwen en exploiteren. Naarmatede niet-verifieerbare menselijke input belangrijker wordt ten opzichte van dekapitaalgoederen, zal de rol van de particuliere sector groter kunnen worden.Afhankelijk van de contracteerbaarheid van de bouw versus de exploitatie kanook een van de twee fasen uitbesteed worden aan een particuliere partij,bijvoorbeeld door de particuliere sector de infrastructuur onder een leasecontractte laten exploiteren. 54Trade-off: het politieke primaat versus doelmatige productieEen andere trade-off is die tussen ex-ante en ex-post efficiëntie. Het toekennenvan beslissingsbevoegdheid aan de overheid (het primaat van de politiek) waarborgtex post allocatieve efficiëntie, doordat de overheid snel en flexibel kaninspelen op onvoorziene externe effecten die niet van tevoren in een contractkunnen worden vastgelegd. De invulling van het publieke belang is dan nietgoed te definiëren voordat de specifieke investeringen plaatsvinden. In feite zijnniet-contracteerbare activiteiten van de overheid (nl. het definiëren van hetpublieke belang) belangrijk in het creëren van waarde in de relatie en is er sprakevan aanzienlijk marktfalen. Dit is een argument om de beslissingsbevoegdheidtoe te delen aan de overheid.75Daartegenover staat dat dit de beloften van de overheid om de quasi-rents dievoortvloeien uit specifieke, niet-verifieerbare investeringen van werknemers enondernemers te beschermen, minder geloofwaardig maakt (zie Laffont en Tirole1993: hfdst.17). Dit vermindert de prikkels van de ambtenaar/ondernemer omveel te investeren in de relatie met de overheid en resulteert in minder doelmatigeproductie en meer X-inefficiency. Wanneer de niet-contracteerbare inputbelangrijk is, is er in feite sprake van aanzienlijk overheidsfalen. Deze trade-offtussen ex-post en ex-ante efficiëntie kan ook worden gezien als een afwegingtussen allocatieve efficiëntie (worden de goederen geproduceerd waaraan demaatschappij behoefte heeft?) en productieve efficiëntie (worden deze goederentegen de laagste kosten geproduceerd?). De argumenten voor het uitbestedenvan publieke taken worden sterker naarmate de politiek zich ex ante kan vastleggenop het gewenste product (d.w.z. het primaat van de politiek wordt nietgeschaad door het opgeven van flexibiliteit; men weet wat men wil voordat deinvesteringen worden gepleegd) en niet-verifieerbare activiteiten van de uitvoerdersvan groter belang zijn voor een doelmatige productie.Primaat van de politiek waarborgt publieke belangen...Er bestaat dus een trade-off tussen flexibiliteit (als de overheid veel beslissingsbevoegdheidaan zich houdt) en commitment (als de overheid beslissings-