over publieke en private verantwoordelijkheden - Oapen

over publieke en private verantwoordelijkhedenelkaar moeten (her)onderhandelen over (quasi-)rents (vanwege het ontbrekenvan concurrentie, bijv. als gevolg van specifieke investeringen) bij het invullenvan incomplete contracten (omdat een complexe, dynamische omgeving hetonmogelijk maakt de rechten en plichten voor langere tijd vast te leggen in completecontracten; er treden steeds weer nieuwe, onvoorziene externe effecten opzodat het belangrijk is flexibel te kunnen blijven reageren op nieuwe omstandigheden;de verschillende activiteiten van de contractpartijen zijn dus niet goedvan elkaar te scheiden) en wanneer deze onderhandelingen kostbaar zijn (omdater snel tot oplossingen gekomen moet worden of omdat er veel asymmetrischeinformatie is over elkaars onderhandelingspositie)....onder twee voorwaardenEr zijn echter ook tegenargumenten die de hiervoor genoemde argumenten vooreigendom bij de overheid ontkrachten. In de eerste plaats dient de overheid goedgeïnformeerd te zijn over de verschillende externe effecten. In de tweede plaatsmag de overheid haar informatievoordeel niet misbruiken; de overheid moeteen prikkel hebben om externe effecten ook daadwerkelijk te internaliseren,bijvoorbeeld omdat zij weinig directe belangen heeft, reputatie te verliezenheeft, of goed wordt gecontroleerd door het democratische proces. Beide argumentenworden in het vervolg uitgewerkt.67Het verwaarlozen van decentrale informatieDe overheid moet goed geïnformeerd zijn over de kosten en baten van de verschillendepartijen om efficiënte beslissingen te kunnen nemen. Wanneer deoverheid slecht(er) geïnformeerd is dan haar transactiepartners, dan gaat dezeinformatie bij de besluitvorming verloren of kan zij slechts worden benut tegenaanzienlijke influence costs: ondergeschikten gaan middelen inzetten om de centralebesluitvorming te beïnvloeden. Deze ‘politieke’ activiteiten hebben geenproductieve waarde, maar zijn enkel gericht op het naar zich toe trekken van eengroter gedeelte van de (quasi-)rents (zie Milgrom en Roberts 1992: hfdst. 8). 44Het principe dat zeggenschap het beste kan worden toegewezen aan de geïnformeerdepartij pleit ertegen beslissingsmacht bij de overheid te concentrerenwanneer de overheid slecht geïnformeerd is over de kosten en baten van beslissingenop lagere niveaus. In het kader van arbeidsdeling kan de overheid zich bijeen gebrek aan specialistische kennis en informatie (onder meer vanwegebounded rationality) het beste beperken tot haar kernactiviteiten. Andere beslissingenkunnen dan het beste gedelegeerd worden aan specialisten op een lagerniveau. Deze argumenten voor het uitbesteden van publieke taken worden sterkernaarmate specialistische kennis en een ondernemende cultuur belangrijkerworden bij het uitvoeren van deze taken. Dit geldt bijvoorbeeld voor veel professioneleorganisaties.De overheid als malign dictator...Een tweede belangrijke voorwaarde voor efficiënte besluitvorming op centraalniveau is dat de overheid haar zeggenschap alsmede haar informatievoorsprong