Rapport Arbeid in Zorg en Welzijn 2005.pdf - StAZ

2. De arbeidsmarkt de komende jaren2.8 Langere werkweekEen FTE in de sector Zorg en WJK bedraagt in 2004 gemiddeld 1127 uur per jaar. Dat is aanmerkelijkkorter dan de gemiddelde 1313 uur op de totale arbeidsmarkt (CBS, 2005).Naast een kortere FTEkent de sector veel deeltijdwerk. De gemiddelde werknemer werkt daardoor 725 uur per jaar.Met uitzondering van de GGZ nam de gemiddelde werkweek in de zorgsector de afgelopen jarenlicht af. De feminisering van het beroep van arts gaat ook gepaard met een verkorting van degemiddelde werkweek (Capaciteitsorgaan, 2005).Men zou dus kunnen proberen om medewerkers bij een aantrekkende vraag te stimuleren om weermeer uren per week te werken. Overigens zal dit maar voor een beperkte groep zin hebben, daar uitonderzoek naar vertrekredenen vaak naar voren komt dat men juist minder uren wil gaan werken.De groei van het arbeidsaanbod is in de achterliggende jaren vooral gestegen door het groeiendeaandeel vrouwen. Veel van hen geven de voorkeur aan deeltijdwerk. Onderzoekers van het CPB(Euwals, 2005) stellen dat de groei van deeltijdwerk ook te maken kan hebben met restrictieve instituties,zoals (schaarste aan) kinderopvang. Een recent onderzoek van SEO (Berkhout, 2005) over devraag hoe werknemers in de collectieve sector tegen een langere werkweek aankijken suggereertdat een verborgen arbeidsreserve vooral moet worden gezocht bij de deeltijders. Vier op de vijfdeeltijders met een dienstverband tot 32 uur per week en de helft van de deeltijders die langer dan32 uur werken, zou wel een langere werkweek willen. Zij willen langer werken, maar wordenbeperkt door een dwingende reden om in deeltijd te werken. De belangrijkste reden is zorg voorhet gezin (36%). Voor een deel van hen geldt dat een deeltijdbaan van de juiste omvang ontbreekt.362.9 HerintredersIn de afgelopen jaren heeft de sector veel personeel van buitenaf aangetrokken, waaronder herintreders,professionals die na een tijdelijke onderbreking de beroepsuitoefening weer hervat hebben.Hoe groot het potentieel aan herintreders bij beroepskrachten in de zorg is, is niet bekend. Hetis zeer waarschijnlijk dat het aantal herintreders geringer is dan tien jaar geleden. Het aantal uittrederswas immers de afgelopen jaren laag. Ook een precies beeld van de werkloosheid perberoepsgroep en het reële aanbod dat hiervan te verwachten is, is niet beschikbaar.Ruim 37 procent van de respondenten die de zorgsector hebben verlaten (nettoverloop), geeft aanniet meer in de zorg te willen werken. In de sector WJK gaat het om een percentage van ruim 20procent. De overigen zouden dat wel weer willen, maar bijna altijd onder bepaalde voorwaarden.Deze voorwaarden hebben vooral betrekking op het aantal uur per week dat men wil werken ende werktijden die aan de eigen wensen moeten worden aangepast (OSA werknemerspanel Zorg enWelzijn).In tegenstelling tot het waarschijnlijk slinkende potentieel aan professionele herintreders verwachtenJanssens en Kok (2004) een licht groeiend aanbod van andere intreders. Het aanbod van personendie niet of in een andere bedrijfstak dan zorg en WJK werkzaam waren, moet de afgelopen jarengroot geweest zijn (van der Windt en Talma, 2005a). Het vermoeden bestaat dat dit veelal laag- ofniet gekwalificeerden betrof die via bijscholing goed werkzaam kunnen zijn in lagere functies in desector. Dit potentieel lijkt ook voor de toekomst beschikbaar. Uit onderzoek blijkt dat 25% van devrouwen die 20 uur of korter in een baan buiten Zorg en WJK actief zijn of helemaal niet werkzaamzijn, wel belangstelling hebben om in de sector te komen werken (Vossen e.a., 2001). Gezien dehuidige werkloosheid en de nog toenemende participatiegraad van vrouwen is dit een belangrijkgegeven. Roodenburg en Van Vuuren (2004) concluderen dat tussen 2001 en 2020 de groei van deStand van zaken en vooruitblik