Zorggids Antwerpen 2017-2018

HAARUITVAL:
EEN MOEILIJK PROBLEEM
REDACTIONEEL
Haren worden geproduceerd uit
huidcellen in de haarfollikels of
haarzakjes. Het aantal haarfollikels
op de schedelhuid schommelt
rond de 100.000. Het aantal
van die haarzakjes is genetisch
bepaald. Blondharigen hebben
bv. meer haarzakjes dan donkerharigen
en dan rosharigen. Met
het ouder worden vermindert het
aantal haarzakjes lichtjes, en dus
automatisch ook het aantal haren.
Haargroei is een cyclisch proces
met met fasen van groei (‘anagene
fase’), overgang (‘katagene
fase’) en afbraak (‘telogene fase’).
De groeifase van de schedelharen
duurt ongeveer 3 jaar. Op het einde
van die periode stopt de celdeling
en wordt het haar steeds
dunner. Tijdens de overgangsfase
komt het haar stilaan los uit het
haarzakje om tijdens de afbraakfase
uit te vallen. Die afbraakfase
duurt ongeveer 3 maanden.
In tegenstelling tot sommige dieren,
waar de haren na de winter
massaal uitvallen, vertoont de
haarcyclus bij de mens een veel
regelmatiger verloop. Al is er toch
wel een zekere seizoensinvloed
met een piek van haarverlies rond
augustus-september.
Bij de mens bevinden zich steeds
een 60 à 90 % van de haren in de
groeifase en 10 à 20% in de rustof
afbraakfase. Indien we ervan
uitgaan dat op een hoofd 10.000
haren staan en dat één haar 100
dagen (3 maanden) blijft staan,
dan gaan op één dag gemiddeld
100 haren op natuurlijke wijze
verloren.
De snelheid waarmee het haar
groeit varieert van persoon tot persoon,
maar gemiddeld worden de
haren 0,5 mm per dag langer. Het
haar van vrouwen groeit iets sneller
dan dat van mannen, en de ‘piekleeftijd’
ligt tussen 50 en 70 jaar.
WANNEER MEN DE INDRUK
HEEFT DAT MEN TEVEEL HAAR
VERLIEST, KUNNEN VOLGENDE
ONDERZOEKEN WORDEN UIT-
GEVOERD:
• gedurende 24 uur, 4 dagen na
het wassen (of indien men het
haar vaker wast, 24 uur voor
de volgende wasbeurt) de uitgevallen
haren verzamelen en
tellen;
• de trektest: aan een bosje haar
van ongeveer 100 haren zachtjes
trekken. Wanneer er meer
dan 20 haren lossen, is verder
onderzoek nodig;
• het trichogram of haarwortelstatus:
bij deze methode worden
ongeveer 50 haren afgeknipt
tot op 1 cm, die dan met
een snelle ruk in de richting van
de haargroei worden geëpileerd.
De haarwortels worden
dan onder de microscoop bekeken,
waardoor men objectieve
informatie verkrijgt omtrent
de groeifasen en de afwijkende
vormen van de haarwortels.
HORMONALE HAARUITVAL
(ANDROGENETISCHE ALOPECIE)
De meest voorkomende vorm
van haaruitval is de androgenetische
alopecie die ontstaat onder
invloed van androgenen, de mannelijke
hormonen. Dit soort haaruitval
komt zowel bij mannen als
vrouwen voor, zij het dan in lichtere
mate.
Het is het typische haarverlies dat
vanaf een zekere leeftijd optreedt.
Bij de man begint het meestal
met het opschuiven van de haargrens
ter hoogte van de slapen,
later ook op het voorhoofd. Tegelijk
kan de kruin kaal worden.
Het eindstadium waarbij alleen
nog een hoefijzervorige beharing
overblijft, wordt slechts door een
10 à 15% van de mannen bereikt.
Bij vrouwen verloopt het haarverlies
discreter en evolueert men
nooit naar een echte kaalheid.
Deze vorm van haarverlies is erfelijk
bepaald . Men vermoedt dat
er een genetische aanleg bestaat
waardoor de haarwortel bij sommige
mensen gevoeliger is voor
het mannelijk hormoon, zelfs bij
normale concentraties, waardoor
de haren sneller hun haarcyclus
beëindigen, en er dus meer haren
verloren gaan dan er worden gevormd.
DEZE VORM VAN HAARVERLIES
KAN NIET ‘GENEZEN’, MAAR ER
BESTAAN WEL EEN AANTAL
METHODEN OM DE EVOLUTIE
TE STOPPEN OF ZELFS NIEUWE
HAARGROEI TE BEWERKSTEL-
LIGEN :
• Een haarlotion met 2% minoxidil,
een geneesmiddel dat oorspronkelijk
gebruikt werd bij
hoge bloeddruk, kan het haar
opnieuw doen groeien. Het product
moet wel levenslang worden
gebruikt, anders herbegint
de haaruitval.
• Recente studies tonen ook aan
dat een lotion met een antibacterieel
en een antischimmelmiddel
eveneens het haarverlies en
de jeuk die ermee gepaard gaat,
kunnen afremmen.
• Bij vrouwen kan men in zowat
50% van de gevallen de haaruitval
afremmen met hormonale
preparaten die de werking van
het mannelijk hormoon testosterone
blokkeren.
• Chirurgische methodes zoals
haartransplantatie en reductie
van de hoofdhuid, kunnen zeer
bevredigende resultaten opleveren.
ZORGGIDS ANTWERPEN | 329
Zorggids Antwerpen 2018 OK.indd 329 26/10/17 14:25