Zorggids Antwerpen 2017-2018

Rita (74 jaar), zorgt voor haar man Paul (78 jaar) die dementie heeft
“We zijn niet ongelukkig, de kinderen zijn lief voor ons, er is zorg”
Rita doet twee nachten per week een
beroep op nachtzorg voor haar man
Paul.
“Vijf jaar geleden stelden de
dokters bij Paul dementie vast.
Snel daarna kreeg hij problemen
met lopen en de laatste tijd gaan
eten en drinken moeilijker. We
maken er samen het beste van.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik elke
morgen mijn moed bij elkaar moet
rapen. Via het ziekenfonds volgde
ik een cursus ‘Anders omgaan met
dementie’. Mijn schoondochter
ging mee terwijl mijn zoon bij
papa bleef. We leerden veel van
de anderen die voor iemand met
dementie zorgen. Na die cursus
haalde ik bewust meer hulp in huis.
Zo kunnen de kinderen en ik nog
zoveel mogelijk onszelf blijven.
Want Paul blijft mijn echtgenoot,
hun vader en grootvader.” De
zorgtaken deelt het gezin
sindsdien met de verzorgende
en de thuisverpleegkundige. Een
jaar geleden ging Paul mentaal
sterk achteruit. ’s Nachts werd
hij erg onrustig en begon op te
staan. “Ik kreeg slaaptekort en
Paul sliep meer overdag. Via
gezinszorg kregen we een folder
van Nachtzorg Antwerpen. Kort
daarna zijn die gestart, eerst met
vrijwilligers, nu met verzorgenden.
Twee nachten per week, ook in het
weekend, mogen we een beroep
op hen doen. Ze weten hoe ze Paul
op zijn gemak kunnen stellen. Hij
wil ’s nachts graag aan van alles
frutselen en ronddolen in huis. De
nachtverzorgende speelt met hem
scrabble, vult kruiswoordpuzzels
in of kijkt naar foto’s van dieren
in ‘National Geographics’. Als ze
zien dat hij terug in slaapt valt,
gaan ze eerst langs het toilet
en brengen hem dan naar bed.
Ik slaap meestal redelijk goed
door. Eén keer moesten ze mij
’s morgens om zeven uur wakker
maken omdat de verzorgende dan
naar huis gaat.” Voor Rita en haar
gezin betekende de kennismaking
met nachtzorg een grote stap
vooruit. Rita raadt haar lotgenoten
aan om gebruik te maken van dit
aanbod. “Eigenaardig dat niet
meer mensen weten dat nachtzorg
bestaat en dat je een deel
terugkrijgt van het ziekenfonds. Als
mijn man thuis zijn laatste dagen
mag doormaken, zal nachtzorg
meer nachten doen als dat nodig
is. Ik hoop dat ik mijn man thuis
kan laten tot het laatste. Als dat
niet kan, wil ik kunnen zeggen
dat ik alles deed wat ik redelijk
kon doen. Zo doen we hier rustig
verder. We zijn niet ongelukkig, het
is onze oude dag, de kinderen zijn
geweldig lief voor ons, er is zorg.”
“Rust brengen tijdens een moeilijke nacht,
geeft mij zo veel voldoening” - Melissa, nachtverzorgende in Antwerpen
Melissa (34 jaar) gedijt goed in de nacht. Ze deed
9 jaar lang de nachtdienst in een woonzorgcentrum.
Twee jaar geleden stapte ze over naar de thuiszorg.
“Ik ben gemaakt voor de nacht. Ik hou van het ritme
en de geborgenheid ervan. Ook samenwerken is heel
anders tijdens de nacht. Je bent samen met enkele
anderen wakker, terwijl de rest van de wereld slaapt.
Dat schept een bijzondere band. Gelukkig heeft mijn
biologische klok niet te lijden onder het nachtwerk.
Dat maakt dat deze job zich perfect laat combineren
met mijn gezin.” Toch kiest Melissa niet omwille van
de praktische kant voor nachtzorg. Ze haalt enorm
veel voldoening uit haar job. “’s Nachts kan ik –
nog meer dan overdag – écht iets betekenen voor
mensen. Ik zorg meestal voor mensen met dementie,
met een chronische ziekte of in een palliatieve
situatie. Mijn kalme aanwezigheid brengt rust, ook als
het moeilijk gaat. Als ik merk hoe ze zich ontspannen
en hoe ze zich veilig weten als ik naast hun bed zit,
ben ik zó dankbaar dat ik deze job mag doen...” Haar
takenpakket binnen nachtzorg
is divers. “Ik werk van 22 uur
’s avonds tot 7 uur ’s morgens.
Soms heeft de mantelzorger
de cliënt al klaargemaakt voor de nacht, soms help
ik daarbij. Vaak blijven cliënten nog even wakker
om een babbeltje met mij te doen. Tijdens de nacht
waak ik bij hen en sta ik in voor hun comfort. Ik pas
wisselhouding toe, geef hen te drinken, help ze naar
het toilet gaan of vervang incontinentiemateriaal.” De
aanwezigheid van een nachtverzorgende maakt dat
mantelzorgers aan wat hoognodige slaap toekomen.
Melissa heeft veel respect voor hen. “Mantelzorgers
doen vaak het onmogelijke. Ze zijn meestal ‘op’ als ze
de stap naar ons zetten. Mijn boodschap aan hen is:
gun jezelf wat rust. Informeer je tijdig over mogelijke
ondersteuning, zowel overdag als ’s nachts. Mijn
collega’s en ik zijn er met heel ons hart voor jullie en
voor jullie naaste.”
ZORGGIDS ANTWERPEN | 57
Zorggids Antwerpen 2018 OK.indd 57 26/10/17 14:16