Villa d'Arte 4 -2021

exposities
‘ Dat kleed is overweldigend,
met al dat eten
er zo overvloedig en
uitvergroot in verweven’
Rechts
Marije Vogelzang,
Teardrop,
2012, installatie
met 5 km lint.
Collectie van de
kunstenaar
Onder
Peter Hellemons,
Le
peuple s’il n’a
pas du pain,
qu’il mange
de la brioche,
2021, detail,
tafelkleed,
350 x 150 cm.
Collectie van
de kunstenaar
ley bevriezen de schoonheid en
het wonder van de zee. Het is een
poëtische ode aan een wereld die
het waard is om voor te vechten,
maar ook een beeld dat inspireert.
Beardsleys beelden geven moed.
Bij het zien ervan kun je bijna niet
meer denken dat we dat verloren
zouden kunnen laten gaan. Wind:
‘Beardsley verzamelt het plastic uit
haar eigen huishouden. Zo krijgt ze
inzicht in haar eigen verbruik van
plastic. Dat relateert zij aan het
gegeven dat in 78% van de vissen in
de Atlantische Oceaan microplastic
zit. Die vissen eten wij, dus dat krijgen
wij ook binnen. Zij maakt kleine
sculpturen van dat plastic afval.
Dat borduurt ze aan elkaar en die
borduursels legt ze op textiel dat
vervolgens met een chemische laag
wordt bedekt. Daar waar objecten
liggen blijft de stof wit en verder
kleurt het blauw, vandaar de naam
cyanotype. Beardsley maakt ons zo
op poëtische wijze getuige van het
drama dat zich afspeelt in zee. Maar
het is ook ontroerend mooi. Het
resultaat is verbluffend.’
Identiteit
Wat we eten is grotendeels cultureel
bepaald; voeding maakt deel
uit van de identiteit van een land of
een volk. Tegelijkertijd houden we
tegenwoordig van exotisch voedsel,
maar we verdiepen ons zelden in
de cultuur achter dat eten. We eten
Chinees, maar voorbij de lampionnetjes
in het Chinese restaurant we-
ten we van dat eten eigenlijk weinig
tot niets. Wind: ‘Benjamin Li heeft
dit tot zijn belangrijkste onderwerp
in zijn werk gemaakt. Zijn website
is opgebouwd als een menukaart
van een Chinees restaurant. Van
hem is een installatie te zien van
een badhanddoek bedrukt met het
gerecht Kipblokjes in Pikante Saus,
dat hangt over een radiator.’
Onderdeel van het thema identiteit
is duurzaamheid. Daarin
wordt getoond dat veel culturen
uit het pre-plastic tijdperk slimme
manieren hadden om voedsel te
bewaren. Zo refereert Marcel Pinas
in zijn installatie Kibiiwikoni aan de
verborgen kennis van de Marrons,
die in de binnenlanden van Suriname
wonen. Zij stammen af van tot
190