Elektronisk versjon (pdf) her - Høgskulen i Volda

fiskaren med sjark i Volda kommune hadde tilhald her. Gardane var framleis i drift, rett nok
redusert drift, då kursa tok til i 1979. Ved å halde kurs på Yksnøya fekk ein nærmast gratis med
seg dei siste restane av eit levesett og ei kulturytring som var på rask avvikling langs heile kysten.
Ettersom ein vart verande på Yksnøya vart det etter kvart rimeleg at draumane om noko fastare
og meir praktisk tilrettelagte rammer fekk vind i segla.
Eitt av tiltaka som fekk prioritet, var større og stødigare telt. Ein bytta fjelltelta ut med militære
lagstelt med høve til å fyre i vedomn. Dette skapte betre innkvartering for dei etterkvart mange
kursdeltakarane og slitasjen på fjelltelta minka monaleg.
Eit godt liv med enkle middel..
Tradisjonell bruksbåt frå Vestlandet.
Båtspørsmålet fekk også ei løysing. Seksjonen seier i sin langtidsplan frå 1999 at friluftsliv skal
vere eit satsingsområde. I tråd med dette vart det skaffa investeringsmiddel til innkjøp av
færingar, ein meir enn 100 år gammal trerøring frå Sunnmøre, og det vart nybygd ein trerøring i
Bjørkedalen. Kunnskapane om bygging av denne farkosttypen sat hos Jacob Bjørkedal og
gjennom bestillinga frå kroppsøvingsseksjonen vart denne kunnskapen ført vidare til neste
generasjon, til sonen med same namn.
Eitt anna tiltak var Høgskulen sitt tilskot til skyssbåten ”Ina Kristin”. Det er Volda kommune
som eig og driv skyssbåten. Men etter at det vart slutt på skuleskyssen, forsvann fylkeskommunen
sitt tilskot til drifta. Kommunen holdt drifta oppe, men det vart stilt spørsmål om drifta skulle
avviklast, då det kun var fire fastbuande att på øya. Dersom skyssbåten forsvann, ville Yksnøya
bli mindre tilgjengeleg, samt ta med seg eit viktig element i levemåten som kjenneteikna denne
utkanten i Volda kommune.
Nils Ola Skuset (red.): Forske på Yksnøya – går det an? Utfordringar i praktisk-estetiske fag. Seminarrapport.
Høgskulen i Volda og Møreforsking Volda, 2006.
9