Bygdejol 1971
Julehefte utgjeve av Kvam Soge- og Kulturminnelag
Julehefte utgjeve av Kvam Soge- og Kulturminnelag
- TAGS
- kulturminne
- sogelag
- gamle
- kvam
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
og Isen lagde stødt fleire Gong€t,<br />
men vart sundbroten av<br />
Storm. So vart det daa ei Veka<br />
ut paa Vetter,en, at det lagde til<br />
med svær kulde. No kjem Isen<br />
at verda god, tænkte eg, og bYrjad<br />
setja Skjeisorne mina i<br />
stand, fyr at taka meg ein tur<br />
derinn. Det var ein Laurdag.<br />
Guten lagde avstad, og fort<br />
gjekk det fram, til eg kom Paa<br />
Istrommi. Her fekk eg do finna,<br />
at Isen ikkje var so god so<br />
eg hadde vona, der var fleire<br />
stader so var radt oPet og so<br />
Isflak innat i millom, som inkje<br />
bar -<br />
kort sagt det var ein rigtig<br />
Mein-Is. No hadde det vel<br />
voret klokaste at venda Paa<br />
Vægen, men høyrde du nokontid<br />
ein uvetug Ungdom som eg<br />
i nokre og tjug Aarsalderin være<br />
si Vis? Nei, fram laut det, kor<br />
som gjekk. Summe Stader drog<br />
eg Baaten paa Isen, best som<br />
det var brast det daa under<br />
meg, oB eg laut springa uPP i<br />
Baaten fyr at verda bjergen. No<br />
kunde eg slaa meg fram eit<br />
Stykke, til eg kom ut av Isen i<br />
klar Sjo ei Stund, til sama<br />
scena paanyo tok seg uPPatter.<br />
Slik gjekk det fram, men seint<br />
vart det, det var vist. Paa den<br />
Vis kom eg daa midt inn fYr<br />
Blaaningsgjel. Eg skodat uppetter<br />
det tronge Djuv med Skaret<br />
deruppe i Himmelsyni. Hadde<br />
eg voret der uppe tænkte eg<br />
med meg sjølv, so hadde eg<br />
beina Dalføre inn paa Sætrane<br />
deira innanfyre, og so denne<br />
Sætravægen til grendar. Eg<br />
vidste, at Folk, som ikkje var<br />
altfor bljuge i Faaren, kunde<br />
gaa den Væg um Summaren, og<br />
daa kan der vel og vera framkomande<br />
no, tænkte eg og lagde<br />
Baaten til lands. UPPetter<br />
det bratte Gjel for eg daa tildels<br />
klovrande paa alle fjore.<br />
Balesamt var det nok, men eg<br />
gaadde det inkje ved Tanken<br />
um aa vinna fram. Bekkjen, so<br />
hadde runnet langs Djuvet var<br />
no tilfrosen og hadde paa mange<br />
Stader kryt upp, so det var<br />
berre haale juklen aa gaa paa.<br />
Men der var daa fyr det mesta<br />
ei og onnor Steinanybba eller<br />
ein Busk, so eg kunde finna<br />
Fotafeste i, eller laut eg med dei<br />
Tarvendor, so var for Handi<br />
grava Hol paa Isen fyr at faa<br />
eit lite fæste. Saag eg meg tilbakar,<br />
hadde eg den blaae Avgrunn<br />
lika under meg. Og naar<br />
der av og til ramlade ein Isklump<br />
eller ein snjoball derned,<br />
svarad det med ein dump Ljod<br />
som ein vill Skratt dernede fraa<br />
liksom dei store Magter i Naturi<br />
leikade seg der med at knusa<br />
alt det stakkarsleg veike Smaaværk,<br />
dei lokka ned til seg. Det<br />
var inkje fritt fyr, at det kvakk<br />
i meg ender og daa ved Tanken<br />
um at eit einaste Feilføt<br />
kunde bringa meg derned. Men<br />
det gav meg og Mot og Kraft<br />
38
Change language