Bygdejol 1971

More documents

Recommendations

Info

og var tilkalla i telefonen. Han såg ut til å vera heller urven og arg for di han var uroa i middagsluren. Eg vart sitjande og lyda på samtalen. Det var ikkje sagt mange replikkar før eg skyna kven som var i den andre enden av tråden og kva samtalen dreia seg om. Kapteinen prøvde å forklara at dei hadde berre stakkars 48 dagar til å læra gutane opp til brukelege soldatar, og hadde ikkie råd til å missa ein av dei. Men karen i den andre enden var greitt ikkje heilt einig, og han var ein igle til å hanga på. Det vart meir og meir til at kapteinen vart ståande og hakka rrred ha og ia. Enden vart at han for på dør med endå stØrre fart enn han hadde kome, og humøret såg slett ikkje ljosare ut. Men då hadde han fyrst lova å ta saka oppatt med kapteinen i mitt kompani. Eg hadde ikkje bruk for nokon samtale, men gjekk i staden og fann kameraten og fortalde kva eg hadde høyrt på. Me godta oss ikkje mindre. Me gjorde oss klar til å ta ut. Straks føre me skulle stilla på linja att, kom det beskjed om at kametaren og eg ikkje skulle stilla om ettermiddagen, men i staden sjå til å koma oss til Bulken fårleg fort. Den gongen meiner eg me reagerte med "militær præsisjon,! Slike hendingar i unge år kom til å leggja eit godt grunnlag under kjennskapen som eg trygt kan seia utvikla seg til venskap etter som tida gjekk, endå det var mest 20 års aldersskilnad. Jakob var av dei som aldri vart gamal, slett ikkje i sinn og lite kroppsleg. Det viste seg at me hadde sams interesser så å seia over heile spektret og kom til å vanka mykje saman i lyd og lug. Han var ein av dei som sterkast har sett sitt preg på bygdelivet i samtida, og dei fleste som lærde han å kjenna vil minnast han med glede. Di verre vart han riven bort heller brått før han fekk gjort ferdig alt han hadde under arbeid og vona rekkja på, serleg lokalhistorisk tilfang han hadde samla. Kanskje einkvan annan kan greia å fullføra det han heldt på med av dette slaget. Men ingen greier å fylla heile tomromet han let etter seg i bygdemiljøet. Dette kan ein vel seia ved alle dødsfall. Men ein kjenner det så mykje meir etter ein allsidig og ruvande person som Jakob H. Vik, og det er så mange som kjenner det. Ein kjenner seg fatigare, men lyt takka for det som var.
Den gamle bl,vegen AV LARS SKEIE. med hjelp av Jon Tiosås, Leif Rosseland, Arne S. Skeie, Andreas Eikedal, Samuel Høysæter, Mons Kleittane, Knut Røen og fleire. Frå gammalt av har nok sjøen vore den mest brukte ferdslevegen mellom Bergen og Hardangerbygdene. Den er vel like gammal som byen sjølv, - og vel så det. Ofte slo vel grannar og vener seg saman om ei slik reis på båt eller skute, men stundom vart det vel kvar manns sak å ta seg fram som han best kunne. Endå etter at fjordbåtane tok over tungtrafikken, heldt denne private reisemåten fram. så det er enno i manns minne at folk rodde og siglde til "bydn". Men like sikkert er det at det var samband med byen landvegs. Eitt og anna kan peika på at det har gått ein pilgrimsveg gjennom Kvam i katolsk tid. Namn som Sæleset må koma av at det i si tid var eit sælehus der. ein stad der dei tok imot pilgrimar og andre ferdafolk, særleg mynta på slike som var ute i kyrkjelege ærend. Ein 8 kjend namnegranskar meiner dette vart bygt som ei godtgjering eller rettarbot for alt det vonde som det illgjetne Gjerningaset hadde gjort, og då gjorde ein det best med å reisa noko som hjelpte kyrkja og kristendomen. - Kannikeberg har trul"g hatt same oppgåva, etter som segnene går. Ein kannik var prestlærd og høyrde til ved eit domkapittel eller noko liknande. Det måtte vel då vera ei domkyrkje som hadde interesse av å ha eit hus der, og det kunne knapt vera for anna enn å ta imot folk som reiste i kyrkja sine ærend. Truleg er det Bergensdomen som har stått bakom. - Dette er då slikt som ein berre kan tenkja seg til, det finst visst ikkje overleveringar som gjev sikre haldepunkt å stø seg til. Men vegen som vart brukt, var det nok mange andre og som gjorde seg nytte av. SkreP-
Page 2 and 3: Gerhard Austeljord: f' LJ0S t. Hyrd
Page 4 and 5: Arne Skeie: Jakoh H. Vik Då Jakob
Page 6 and 7: striden som stundom laut til for å
Page 10 and 11: pekarar, fehandlarar, driftekarar o
Page 12 and 13: opp i Hisdalen, men vegen dit hadde
Page 14 and 15: tera og lyfta etter bakenden på de
Page 16 and 17: gong har vakse opp der på garden.
Page 18 and 19: aviser og massemedia av andre slag,
Page 20 and 21: mor til grannekona. Ja eg skal no h
Page 22 and 23: Kr. B. Kolltveit, BATBYGGJING I Han
Page 24 and 25: ifrå på kvar sida. Alle båtbyggj
Page 26 and 27: ser og høyrer på dei brølande pa
Page 28 and 29: JON O. TJ05Å5' Lærartilsetjing i
Page 30 and 31: Slik hadde dei det i 1899 Innsendt
Page 32 and 33: Nr. Navn Antal kjør Leveret Udbeta
Page 34 and 35: Aagot ?Løqland' Stølsyninme Ovanf
Page 36 and 37: under ljoseblå og fine. Eg tenkte
Page 38 and 39: Det var ofl ei fn,.nat Or eit blad,
Page 40 and 41: til at arbeida fram so eg seint um
Page 42 and 43: Ja, jau, let eg og togg på ein smu
Page 44 and 45: og l0 millionar. Eg tykkjer dei bur
Page 46 and 47: God iul og godt nytt &r til bygdelo
Page 48 and 49: Gule' s m ek. o g landb ruk sv er k

Bygdejol 1971

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?