Bildiri Kitabı - Kitap3

Ardışık sayılarla ve klasik ölçeklere indirgenmiş nesnel ölçütlerle belli bir sisteme
dayandırılan oran düşüncesi, klasik estetiği yönlendiren bir keşif olarak insanın
yaratım felsefesinde köklü bir yer edinmesinde sanat-matematik, sanat-geometri
ilişkisinin önemli bir payı vardır. Karşıtlıkları oluşturan birlik düşüncesi, başta çevre
düzenlemesi olmak üzere bütünleyip göze uyumlu görünecek sonuçlara yönelttiği
için, fazlalıklardan arındırılmış ve asal düzenlere indirgenmiş formlar, öncelikli
amaçtır. Yukarıda açıklanan “Geometri”nin iç içe olduğu birçok alan geometrinin
rasyonel düzenin simgelediği ve yaşamımızın tamamen içerisinde oluğunun bir
kanıtıdır. Birçok alanın içinde olan “Geometri” Seramik Sanatını da kapsamaktadır.
Seramik sanatında geometrinin kullanımı; “M.Ö. 11. yüzyılda Yunanistan'da
başlamış ve 8. yüzyıla kadar gelişerek devam etmiştir. Çağ'ın belirgin özelliklerinden
olan şehir devletleri ve daha sonra koloniler, sadece Kıta Yunanistan ve adalarda
değil, aynı zamanda, Batı Anadolu'da İonia ve Karia bölgesine kadar yayılmışlardır.
Bugün Geometrik Çağa ait seramikler İzmir-Bayraklı, Miletos, Teos kazılarında ve
Karia kentleri olan Assarlık, Dirmil, Iasos, Stratonikeia, Lagina (Turgut), Beçin ve
Euromos (Bodrum civarı) mezarlarında ele geçmiştir. Müzede sergilenmekte olan
Karia bölgesi Geometrik Çağ seramikleri, yerli Karialı ustalar tarafından yapılmışlar
ve hiç kuşkusuz Anadolu dışındaki diğer merkezlerden de etkilenmişlerdir.” [¹ ]
4. ULUSLARARASI ESKİŞEHİR PİŞMİŞ TOPRAK SEMPOZYUMU 541
5