4afd4a366a38e5ddb79c44167de45ee5ee0f8828

limsel ve teknolojik gelişmelerin içerimleriyle çakıştığı fikri, ortaya atılmış fakatasla her yönüyle işlenmemiş bir görüştü. Bu şekliyle, dünyada gerçekleşmişolan niteliksel değişimi kabul ettiklerine dair hiç kanıt yoktur. İşte bu sebeplerdendolayı ben de sürekli olarak onların dönüşmüş bir dünyayı ima ettiklerine,yaptıklarının bundan öteye bir yere varmadığına değiniyorum.Kübizmin azami başarıya ulaştığı tarihleri tam olarak söylemek mümkündeğildir. Niçin 1905-1907 yıllarından ziyade 1910-1912 dönemi? Tabii,belirli sanatçıların (Bonnard'dan Duchamp'a ya da de Chirico' ya kadar genişbir yelpazedeki kişilerin) tam olarak aynı zamanda çok farklı bir dünyagörüşüne varmış olmalarını tam olarak açıklamak da mümkün değildir. Bizde bu yolla, tek tek her ayrı gelişme hakkında imkânsız miktarda bilgi edinmeyeihtiyaç duyarız. (Bu -mutlak olan- imkânsızlıkta, determinizmden özgürlüğümüzyatar.)Kısmi açıklamalarla yetinmek zorunda olduğumuz açıktır. Altmış yılsonradan geriye bakmanın avantajıyla benim şimdi Kübizm ile tarihin gerikalan kısmı arasında kurmaya çalıştığım korelasyonlar bana yadsınamazgörünüyor. Bağlantıların takip ettiği kesin rota hâlâ bilinmiyor. Bize sanatçılarınniyetleri hakkında fazla bilgi vermiyorlar: Kübizmin niçin olduğuşekilde meydana geldiğini tam olarak açıklamıyorlar; fakat Kübizmin mümkünolan en geniş sürekliliğe sahip anlamını ortaya koymamıza yardımcıoluyorlar.İki şerh daha. Sanat tarihinde çok temel bir devrimi temsil ettiği için Kübizmisalt teori imiş gibi ele almak zorundaydım. Ancak bu şekildt Kübizmindevrimci içeriğini duru bir şekilde ortaya koyabilirdim. Fakat doğalolarak, Kübizm salt teori değildi. O kadar belirgin, tutarlı ya da indirgenmişbir yanı yoktu. Anomalilerle, harika bir lüzumsuz hassasiyetle ve karmakarışıkheyecanlarla dolu Kübist tablolar vardır. Biz onun ortaya koyduğusonuçlarm ışığında başlangıcı görüyoruz. Fakat bu yalnızca başlangıçtıve eksik kalmış bir başlangıçtı.