4afd4a366a38e5ddb79c44167de45ee5ee0f8828

insanların hedeflerini (bir demiryolu istasyonunda bekleyen kalabalık, iştençıktıktan sonra evlerine gitmek üzere otobüs bekleyen insanlar, vb.) seçipayırmamaları ve masum insanların kurban olması. Hükümetlerin siyasalkararlan üzerinde şok etkisi doğurabileceği umuduyla, kurbanlar hiçbirayrıma tabi tutulmadan hedef alınıyor.Japonya'ya iki bomba atılması terörist eylemler sınıfına giriyordu. Buradakihesaplama teröristçeydi. İnsanları ayrımsız hedef alma teröristçeydi.Buna kıyasla, günümüzde faaliyet gösteren küçük terörist gruplar daha insanikatillerdir.Başka bir kıyaslamaya daha başvurmak gerekiyor. Bugünkü terörist gruplarçoğunlukla, muktedirlerde geniş yetkiler olmasmı tartışmaya açan küçükuluslan ya da gruplaşmaları temsil ediyorlar. Halbuki Hiroşima, zaten müzakereyebaşlamaya hazırlanan ve mağlubiyeti kabul etmiş bir düşmana karşıdünyadaki en güçlü ittifakça tezgâhlanmıştı.Hiroşima ve Nagasaki'nin bombalanmasını 'terörist' eylemler olarak adlandırmakmantıksal açıdan yerindedir ve o eylemleri bugünkü canlı bilincimizdediri tutmak açısından da bu sıfatın katkıda bulunabileceği kanısındayım.Tabii sözcüğün kendisi başlı başına hiçbir şey değiştirmemekte.Kurbanların birinci elden tanıklıkları, yırtılıp silinmiş sayfaların okunmasıbir öfke duygusunu ayağa kaldırıyor. Bu öfkenin iki doğal yönü bulunmakta:Birisi, yaşananlar karşısında dehşete kapılma ve acıma duyma;diğer yönü ise kendini savunma ve şunu ilan etme: Bu bir daha (burada) olmamalı.Bazılarına göre burada parantez içindedir, bazılarına göreyse değildir.Dehşetin yüzü, şimdi çoğunlukla bastırılmış olan tepkiler, bizi yaşananolayların gerçekliğini kavramaya zorluyor. Ne yazık ki ikinci tepki bizi ogerçeklikten uzaklaştırmakta. Düzgün bir açıklama olarak başlamasına rağmen,hemen savunma politikaları, askeri argümanlar ve dünya çapındastratejiler labirentine dalıyor. Son olarak, özel girişimin radyoaktif serpintisığmaklarının çıkarcı ticari saçmalığının yolunu açıyor.