Ryzyko poważnych awarii rurociągów przesyłowych ... - MANHAZ

PDZISR został starannie opracowany w celu: gromadzenia różnorodnych danych
dotyczących konstrukcji i eksploatacji rurociągu i urządzeń wspomagających, identyfikacji
zagrożeń i oceny ryzyka dla społeczeństwa i środowiska oraz dla aktywnego zarządzania
poziomem ryzyka poprzez wdrażanie planów łagodzenia ryzyka.
Model ocen ryzyka zakłada podział rurociągu na odcinki, które są analizowanie oddzielnie.
W efekcie tego procesu uzyska się skategoryzowanie całego rurociągu na trzy rejony:
Rejon 1 – obszary normalne;
Rejon 2 – obszary o zwiększonym ryzyku;
Rejon 3 – obszary szczególnie narażone.
W zależności od przynależności rozpatrywanego obszaru do poszczególnego rejonu, różnego
rodzaju środki są stosowane w procesie zarządzania integralnością rurociągu.
PDZISR, jako podstawowy czynnik organizacyjny dla realizacji inicjatyw kierownictwa
rurociągu oraz ustalania priorytetów eksploatacyjnych, ma za zadanie dokonywanie
wszelkiego rodzaju usprawnień w oparciu o analizę integralności systemu oraz pomiary
osiągów. PDZISR jest także odpowiedzialne za przydział odpowiednich zasobów (fundusze,
siły, środki) dla działań mających na celu minimalizację ryzyka.
PDZISR składa się z pewnych specyficznych „elementów procesowych”, które razem z SZB
odzwierciedlają dokonania operatora w obszarze zdrowia i bezpieczeństwa ludzkiego i
środowiska. Te elementy procesowe to:
- Plan zarządzania korozją;
- Program liniowej inspekcji i rehabilitacji;
- Identyfikowanie zagrożeń i oceny kluczowych obszarów ryzyka;
- Program zapobiegania szkodom ze stron trzecich;
- Otoczenie rurociągu;
- Program badania zdarzeń awaryjnych;
- Zarządzanie zmianami;
- Program kontroli warstwy przykrycia rurociągu;
- Program analizy i nadzory zmęczenia materiałowego;
- Analiza minimalizacji ryzyka w oparciu o scenariusze zdarzeń awaryjnych;
- Unikanie nieprawidłowych operacji;
- Mierzenie osiągów w zakresie realizacji celów PDZISR.
113