Ryzyko poważnych awarii rurociągów przesyłowych ... - MANHAZ

metanu. Dlatego nie należy spodziewać się sytuacji niebezpiecznych, które mogłyby pojawić
się w przypadku obecności gazów skroplonych.
Opróżnianie gazociągu
Uwzględniane są dwa typy opróżniania, nazywane opróżnianiem kontrolowanym i
opróżnianiem awaryjnym.
Opróżnianie kontrolowane jest zwykle przeprowadzane w sytuacji, gdy gazociąg jest
uszkodzony, ale nie do takiego stopnia, że zachodzi ryzyko niebezpieczeństwa dla środowiska
i dla dalszej eksploatacji gazociągu.
Procedura opróżniania wygląda wówczas następująco:
a) Planowanie i gromadzenie materiałów niezbędnych do naprawy oraz ekip technicznych.
b) Czasowe zatrzymanie pracy tłoczni lub pracy zbiorników magazynowych gazu.
c) Zredukowanie ciśnienia poprzez kontynuację poboru gazu do momentu osiągnięcia
minimalnego ciśnienia przed tłocznią lub zbiornikiem magazynowym: w zakresie ciśnień
40÷60 barów.
d) Opróżnienie następuje poprzez skierowanie pozostałego gazu do przewodu
wentylacyjnego.
W przypadku uszkodzenia gazociągu, ale tylko w postaci niewielkiego rozszczelnienia rury,
które wymaga całkowitego obniżenia ciśnienia, procedura opróżniania wygląda tak jak
w przypadku poprzednim, z pominięciem kroku c).
W takim przypadku wymagane jest również obniżenie ciśnienia poprzez przewód
wentylacyjny w celu zapobieżenia sytuacji, w której małe rozszczelnienia prowadzą do
dużych pęknięć gazociągu.
Nie rozpatruje się kwestii opróżniania awaryjnego w przypadku całkowitego pęknięcia
gazociągu, ponieważ czas potrzebny do zgromadzenia materiałów i załogi w celu naprawy
jest dłuższy od czasu samoczynnego opróżnienia gazociągu przez pęknięcie. Ponadto emisja
gazu poprzez przewód wentylacyjny jest znikoma w stosunku do emisji przez pęknięcie.
181