Ryzyko poważnych awarii rurociągów przesyłowych ... - MANHAZ

Dane historyczne powinny zawierać informacje o wielkości wycieku, lokalizacji oraz jego
skutkach. Przy czym skutki winny być podane dla sześciu zasadniczych grup receptorów:
- wypadki śmiertelne,
- obrażenia,
- skażenie wody pitnej,
- skażenie innych wód,
- skażenie obszarów agrarnych,
- skażenie terenów wilgotnych.
W przypadku zdarzeń z poważnymi obrażeniami badania amerykańskie pokazują, że:
- jeden wypadek śmiertelny zdarza się średnio na 217 wycieków,
- jedno obrażenie zdarza się średnio na 48 wycieków,
- około 35 wycieków wydarzy się w ciągu 50 lat, co daje średnio 0.16 wypadków
śmiertelnych oraz 0.72 przypadków obrażeń ciała.
Dla zdarzeń ze skażeniami wód pitnych zakłada się, że wycieki o wielkości powyżej 1500 bbl
(baryłek) będą miały wpływ na skażenie. Przy tej granicy podaje się, że około 16% wycieków
powoduje zagrożenie dla skażenie wód pitnych.
Dla pozostałych wód dane statystyczne pokazują, że:
- około 38% wycieków prowadzi do zagrożenia wód,
- spośród tych wycieków około 25% dotyka receptorów.
W przypadkach obszarów szczególnej ochrony limit 1500 baryłek obniża się do 500 baryłek.
Dla zagrożenia gleb średnio można założyć, że w 100% zostaną skażone tereny w odległości
do 400 m tzn. pas o tej szerokości wokół rurociągu należy uznać za strefę zagrożoną.
W przypadku terenów o dużej wilgotności gleby zakłada się, iż analogiczny pas jest 35%
szerszy od pasa dla typowych obszarów agrarnych tzn. wynosi ok. 1100 m.
6.1. Oszacowanie prawdopodobieństwa uszkodzeń rurociągów
Relacja między częstością wycieku a prawdopodobieństwem może być wyrażona
następującym równaniem Poissona:
133