Ryzyko poważnych awarii rurociągów przesyłowych ... - MANHAZ

- regularne programy edukacyjne dla miejscowej ludności,
- bezpośrednie kontakty z osobami zamieszkałymi najbliżej,
- ogłoszenia w mas-mediach.
Zagrożenia części powierzchniowych muszą uwzględnić możliwe akty wandalizmu, wpływ
ruchu, różne warunki pogodowe oraz przypadki niezamierzonego użycia dla obiektów
wyeksponowanych takich jak pompy, zawory itp.
Sposób w jaki została wyznaczona trasa ma wpływ na możliwość ingerencji stron trzecich
(np. robienie wykopów). Pod tym względem należy ocenić każdy segment rurociągu. Główną
zasadą wytyczania trasy (wyboru drogi) jest ustalenie najkrótszego połączenia pomiędzy
dwoma określonymi punktami. Zwykle jest to linia zbliżona do prostej, ale w związku
z przeszkodami naturalnymi w większości przypadków nie istnieje możliwość wytyczenia
trasy gazociągu według linii prostej. Przekraczanie rurociągiem tras komunikacyjnych
powinno być realizowane poprzez prowadzenie linii prostopadle do tych obiektów, w celu
uniknięcia przebiegu dłuższych odcinków na obszarach, których nie można kontrolować.
W szczególności dobrze jest gdy można uniknąć przekraczania obszarów torfowisk, terenów
bagiennych czy gleb hydrogenicznych. Jeśli jest to możliwe do wytyczenia trasy powinny być
wykorzystywane przede wszystkim tereny uprawne. Obszary leśne należy przecinać wzdłuż
istniejących dróg i młodych drzewostanów. Korzystanie z nieużytków powinno być
ograniczone do minimum, jako że w krajobrazie są one zidentyfikowane jako biotopy o
określonej wartości. Kierując się zasadą wyznaczania przebiegu rurociągu z zachowaniem
bezpiecznych odległości, powinno się utrzymać odległość co najmniej 15 do 20 m od
zabudowań i osadnictwa.
Przy zapobieganiu uszkodzeniom ze strony trzeciej należy ponadto szczególną uwagę zwrócić
na:
- utrzymanie świadomości o istnieniu rurociągu przez wszystkich planujących
prowadzenie wykopów w rejonie rurociągu;
- właściwe oznakowanie.
187