Ryzyko poważnych awarii rurociągów przesyłowych ... - MANHAZ

7.4. Wielkość wycieku
W oszacowaniu wielkości dziury należy wziąć pod uwagę własności materiału oraz możliwe
mechanizmy tworzenia się dziury. Zwykle jednak nie wprowadza się korelacyjnych
zależności między wielkością wycieku a mechanizmem uszkodzenia – stosuje się podejście
konserwatywne tzn. zakłada się najgorszy przypadek: pęknięcie rurociągu z wielkością dziury
równą średnicy rury.
Zawory mogą być albo kontrolowane manualnie albo zdalnie. Manualne są zazwyczaj
usytuowane w miejscach łatwo dostępnych. Zwykle zakłada się, że trzeba około 2 godzin na
reakcję w przypadku zagrożenia. Istotna jest też sama lokalizacja zaworów – winny być one
umieszczone w pobliżu stref chronionych.
W modelowaniu wielkości wycieku należy uwzględnić parametry niezawodnościowe
elementów rurociągu – zwłaszcza zaworów oraz pomp. W tym celu określa się zwykle
prawdopodobieństwo wystąpienia usterki w okresie jednego roku.
W wyniku awarii wypływ następuje w dwóch fazach:
• faza ciśnieniowa, pod wpływem ciśnienia pompy do momentu wyłączenia pompy i
zamknięcia zaworów,
• faza drenażu czyli opróżniania rurociągu, pod wpływem wysokości słupa
hydrostatycznego.
Każda z tych faz zawiera się w określonym czasie, który jest czasem wypływu benzyny do
otoczenia.
7.5. Scenariusze awaryjne
Na rysunku 7.1. przedstawiono schematy powstawania scenariuszy awaryjnych.
145