Wyprawy krzyŜowe Między chlubÄ a potępieniem - Wiedza i Edukacja

17papieŜa Marcina I. Co więcej papieŜ zrewanŜował się cesarzowi w pogróŜkach: „Wszystkienarody Zachodu są gotowe wystąpić przeciwko wam, aby pomścić narody Wschodu, którymtyle wyrządzicie krzywdy.” Cesarz poczuł urazę do papieŜa za potępienie obrazoburstwa, apragnienie zemsty było tak silne, Ŝe bez zgody księcia Apostołów przyłączył w 733 rokutereny Sycylii i Iliiri.W dwadzieścia lat później (753), kiedy to w Konstantynopolu odbywał się wielki synodikonoklastyczny zwołany przez cesarza, papieŜ Stefan II (752 – 757) zmuszony był prosićcesarza o pomoc militarną przeciw Longobardom. Pomocy tej jednak nie otrzymał. Nie byłosprawą przypadku, Ŝe namiestnik Chrystusowy szukał wsparcia u Karolingów. Jeszcze tegosamego roku (753) papieŜ przekroczył Alpy, by szukać pomocy u króla Franków. Było towydarzenie ogromnej wagi i choć oznaczało oderwanie się od Wschodu to jednakwprowadzało papiestwo w wir historii związanej od tego momentu z Karolingami. Najpierwbył dar uczyniony przez Pepina kosztem ziem cesarstwa bizantyjskiego. Następnie w roku800 na BoŜe Narodzenie papieŜ Leon III koronował Karola Wielkiego na cesarza. W tensposób powstało nowe Cesarstwo Zachodnie, odrębne od Konstantynopola. Decyzja ta woczach Bizancjum była zdradą, pogwałceniem jedności cesarstwa, jedynego prawowitegodziedzica cesarstwa rzymskiego. Wydarzenie to uznawane było przez Bizantyjczyków zaMiecz, który połoŜono między starym a nowym Rzymem, który przeciął „ nić między brzydkąstarą matką, a kwitnącą młodą córką.” To właśnie tutaj naleŜy szukać drogi prowadzącej dorozłamu.Pierwszemu okresowi obrazoburstwa połoŜył kres VII sobór powszechny znany podnazwą drugiego Soboru Nicejskiego 787 roku. Cesarzowa Irena, która go zwołała zaprosiłarównieŜ delegatów papieŜa i podobnie jak w Chalcedonie wyznanie wiary zostało tupoprawione i ratyfikowane. Nastąpiło pojednanie, ale Sycylii i Iliiri nie zwrócono. Następniew roku 815 cesarz Leon Armeńczyk wprowadził z powrotem ideę obrazoburczą. Opozycja,kierowana przez mnichów z klasztoru Studion, dąŜąca do uwolnienia Kościoła spod kontrolicesarskiej utrzymywała, Ŝe w wypadkach krytycznych papieŜ, obecnie uniezaleŜniony odcesarza, winien występować jako najwyŜszy autorytet. Teologia Studytów odniosłazwycięstwo, ale ich pogląd na rządy Kościoła wydał się większości Bizantyjczykówprzesadny i nieroztropny. W 843 roku cesarzowa Teodora przywróciła kult obrazów bezjakiegokolwiek porozumienia z Rzymem.Religijno – polityczny konflikt pomiędzy Rzymem a Konstantynopolem stał sięzwiastunem wielkiego zerwania między Kościołami: greckim i łacińskim. Dopóki byłazachowana jedność dogmatyczna, dopóty jedność Kościoła nie była zagroŜona. Dopiero, gdywypłynął problem prymatu, a Kościół Zachodni bez porozumienia ze Wschodnim partnerem,