Wyprawy krzyŜowe Między chlubÄ a potępieniem - Wiedza i Edukacja

31średniowiecza. Introspektywnie zajrzyjmy w dzieje. Wiemy, Ŝe stan cesarstwa byłrozpaczliwie tragiczny i tylko człowiek o wielkich zdolnościach, lub głupiec mógł wziąć naswe barki brzemię tak wielkiej odpowiedzialności. Znalazł się taki człowiek. Dziesięć latpóźniej po wielkiej przegranej z pod Mantzikert, wstąpił na tron - Aleksy I Komnen. Cesarzmusiał podjąć decyzję gdzie uderzyć, na wschód, a moŜe na zachód. Wiemy, Ŝe ostatnicesarze rządzili rozrzutnie, a bunt prowincji europejskich doprowadził do zmniejszeniadochodów i do skurczenia się cesarstwa.Aleksy, który od samego początku panowania, dąŜył do stabilizacji cesarstwa, wiedział,Ŝe aby je utrzymać musi wybudować silną armie, a skarb państwa musi być pełen. To drugieudało mu się zrealizować, jednak wojska wyszkolonego zdatnego do walki było ciągle mało.Potrzebował wyszkolonego Ŝołnierza, a gdzie indziej mógł go znaleźć jak nie na Zachodzie.Niemal aŜ do upadku 29 maja 1453 roku – cesarstwo Bizantyjskie nękane byłoekspansją terytorialną Turków. Zamęt, jaki powstał na Wschodzie zmusił panujących cesarzydo zawierania umów, traktatów, często niekorzystnych dla Konstantynopola. Dzieje cesarstwai nawałnica Turecka wskazują, Ŝe główną przyczyną wypraw krzyŜowych nie była wcale, jakuwaŜał Wilhelm, z Tyru niemoŜność obrony chrześcijaństwa przed niewiernymi, lecz czystapolityka związana z niemocą pokonania potęgi Mahometa.b. Sytuacja chrześcijan pod panowaniem MahometanChrześcijanie wschodni bez najmniejszego oporu poddali się nowym panom, uwaŜanymza niewiernych. Zresztą, nie mieli innego wyboru. W zasadzie wyznawcy islamu byli dośćtolerancyjni, czym zaskarbili sobie pomoc sekt chrześcijańskich w walce z cesarstwem, którenie pragnęło ratunku ze strony mocarstw chrześcijańskich. W wyniku podboju muzułmanówKościół Wschodni zastygł na pozycjach, które w owym czasie zajmował. Jednakchrześcijanie nie mieli powodów do narzekań na triumf islamu. Czasem jednak dochodziło doprześladowań i kilku upokarzających przepisów, ale mimo to chrześcijanom wiodło się lepiejniŜ za czasów sukcesji cesarskiej. Panował większy porządek. Handel prosperowałrewelacyjnie, a podatki były znacznie niŜsze. Biorąc pod uwagę to, Ŝe w VIII i na początkuIX wieku cesarze byli ikonoklastami prześladowcami ikonokladów wcale nas nie dziwi to, Ŝeortodoksi woleli rządy islamistów.Jednak zmierzch Umajjadów i wojna domowa doprowadziły do ustalenia kalifatuAbbasydów w Bagdadzie. Tym samym zapanował swego rodzaju chaos. Bezwzględni iniekontrolowani przez nikogo namiestnicy uzyskiwali na drodze konfiskaty Kościołówharacz, który chrześcijanie musieli zapłacić by odzyskać świątynie. Zdarzały się równieŜ