Wyprawy krzyŜowe Między chlubÄ a potępieniem - Wiedza i Edukacja

57pierwsze miejsce nawet przed połączeniem Kościołów. Ale rezultaty, jakie wydały jegogorliwe wysiłki, miały uczynić unię Kościołów na zawsze niemoŜliwą. Ruch, zwany whistorii pod nazwą czwartej krucjaty, doprowadził do kryzysu między Kościołami Rzymu iKonstantynopola.W listopadzie 1202 roku krzyŜowcy razem z Wenecjanami wyruszyli, by oblegaći zdobyć Zadar. W styczniu 1203 roku do Zadaru przybył poseł Filipa Szwabskiego z ofertąze strony szwagra Aleksego, który uciekł z więzienia w Konstantynopolu. Samozwaniecobiecał krzyŜowcom, Ŝe za wprowadzenie go na tron cesarski zapłaci za nich resztęnaleŜności, którą byli winni Wenecji za statki oraz udzieli wszelkiej pomocy w wyprawie naEgipt. W tym samym czasie Innocenty III, atak na Zadar uznał za sprzeczne z interesamiKościoła i krucjatą, rzucił klątwę na doŜę i interdykt na Wenecję, a postępowaniekrzyŜowców potępił. Wkrótce jednak przebaczył krzyŜowcom, a jego legaci zgodzili sięspełnić prośbę Aleksego IV o pomoc krzyŜowców w odzyskaniu tronu bizantyjskiego, gdyŜpośrednio miało to słuŜyć sprawie krucjaty.W kwietniu 1203 roku Aleksy IV powtórzył swą obietnicę i został uznany przezkrzyŜowców i Wenecjan za prawowitego cesarza. Zaraz potem krucjata odpłynęła doKonstantynopola by 24 czerwca stanąć u progu stolicy wschodniego cesarstwa. Miasto byłoogromne i mogło przeciwstawić się gromadzie krzyŜowców. Jednak bazileus Aleksy III nieposiadał ducha do walki. Kiedy rozpoczął się szturm cesarz uciekł, a jego zręczni ministrowiewydobyli z więzienia Izaaka i osadzili na tronie. Musiało to powstrzymać walkę. MłodyAleksy został współcesarzem obok swego ojca.Przyszła chwila spełnienia obietnic, Aleksy IV nie znalazł w skarbcu dość pieniędzy, byzapłacić krzyŜowcom. Ludność stolicy wraz z hierarchią nie chciała słyszeć opodporządkowaniu się papieŜowi. KrzyŜowcy kwaterując pod miastem nieustannie grabilidopuszczając się gwałtów na ludności cywilnej. Sytuacja stawała się coraz bardziej napięta,aŜ wybuchła rewolta. Rozgoryczony tłum zamordował Aleksego IV, a jego ojciec powróciłdo więzienia. Tron objął zięć Aleksego III, Aleksy Murzuflos. W odpowiedzi na tokrzyŜowcy i Wenecjanie zebrali się na naradzie. Postanowili zdobyć miasto i osadzić natronie cesarskim łacinnika – Montferrata. 6 kwietnia 1204 roku krzyŜowcy rozpoczęli szturm,armia najemna odmówiła udziału w walce. Konstantynopol został zajęty bez trudu i strat.Rozbicie cesarstwa bizantyjskiego przez krzyŜowców w 1204 roku było jaskrawymwyrazem wypaczenia pierwotnych załoŜeń ideowych, jakie przyświecały inspiratoromwypraw krzyŜowych. Krucjata z 1202 przerodziła się w walkę przeciw chrześcijanom. Szałświętej wojny doprowadził krzyŜowców do największych naduŜyć: od zbrodniczychpogromów w drodze, aŜ do rzezi i grabieŜy w Konstantynopolu.