Wyprawy krzyŜowe Między chlubÄ a potępieniem - Wiedza i Edukacja

47ponowili ataki na twierdzę, wówczas Al-Kamil uświadomił sobie, Ŝe krzyŜowcy są zbyt silni.Dlatego w sierpniu 1219 roku podpisał akt kapitulacji oddając Damiettę. Po zdobyciutwierdzy wzmogły się spory, kto ma rządzić miastem. Jan z Brienne wrócił z Ŝołnierzami doPalestyny, a baronowie palestyńscy na próŜno próbowali przekonać legata by nie wyruszać wgłąb Egiptu. Pelagiusz nie posłuchał i w lipcu 1221 roku wojsko krzyŜowe rozłoŜyło się nawzniesieniu otoczonym z jednej strony Nilem z drugiej jego dopływami. Zgodnie zEuropejską zasadą walki była to dogodna pozycja strategiczna, ale z tą róŜnicą, Ŝe nie były totereny Europejskie. W efekcie krzyŜowcy zostali odcięci od zapasów Ŝywności i odmoŜliwości odwrotu do Damietty, w takiej sytuacji armia została zmuszona do pertraktacji.Wynikiem tego było oddanie Damietty i zawarcie ośmioletniego pokoju.Po powrocie do Europy krzyŜowcy i kronikarze główną winę za niepowodzeniewyprawy, którą historycy oznaczyli jako piątą, przypiali legatowi Pelagiuszowi.Papieska kuria uporczywie wzywała Fryderyka II na wyprawę krzyŜową, do którejzobowiązał się w 1215 roku. Oczywiście cesarz wyruszył na Bliski Wschód, ale absolutnienie kierował się pobudkami religijnymi. W lecie 1228 roku Fryderyk II wylądował na Cyprze,tu potwierdził swą lenną zwierzchność nie wykazując przy tym zbyt wielkiego zrozumieniadla lokalnych tradycji i specyfiki miejscowych warunków społecznych. 7 września 1228 rokuAkka przywitała swego władcę, Al-Kamila. Tymczasem w Królestwie Jerozolimskim czekałowojsko Fryderyka II, lecz powstrzymywało się od wojennych wypadów poniewaŜ jeszczeobowiązywał rozejm zawarty w 1221 roku.Fryderyk II był trzeźwym politykiem posługiwał się wojenną groźbąi dyplomatycznymi układami. Liczył się z tym, Ŝe Al-Kamil posiada silną armię, ale wiedział,Ŝe ciągle walczy o władzę ze swymi braćmi. To przypuszczenie cesarza sprawdziło się. Al-Kamil podobnie jak Fryderyk II dąŜył do rozwiązania konfliktu drogą dyplomatyczną ipewnego lutowego dnia 1229 roku jednym pociągnięciem pióra cesarz dokonał tego, czegoprzedtem nie udało dokonać się jego dziadowi i dwóm królom europejskim w czasie trzeciejwyprawy. Mimo odzyskania Jerozolimy opór papieŜa wobec niego nie ustał. Stąd teŜ wjazdFryderyka II do Jerozolimy nie był uroczysty, tym wjazdem zakończył wyprawę do ZiemiŚwiętej.g. Kres wypraw krzyŜowychWiadomość o upadku Jerozolimy 1244 roku, nie spowodował w Europie zachodniejwielkiego poruszenia. Europejscy rycerze otrzeźwili się z krzyŜowego upojenia. PapieŜwprawdzie ogłosił nową wyprawę, ale jego wezwanie pozostało niemal bez echa, jedynie król