MEDYA FORUMU

22 / İKİNCİ GÜN I. OTURUM
Prof. Dr. Ata ATUN
Moderatör
Hepiniz hoş geldiniz. Özellikle dönem başkanı olarak Başbakan
Yardımcısı Sayın Bülent ARINÇ Bey’e, Basın Yayın Enformasyon
Genel Müdürümüz Sayın Murat KARAKAYA’ya ve Genel Müdürlüğünün
fedakâr çalışanlarına gerçekten çok teşekkür etmek
istiyorum. Olağanüstü bir konferans düzenlediler, olağanüstü
bir başarı. Aslında 2010, 2011. 2012 ve 2013 gibi dört yıllık bir
adım ve bu adım gerçekten son derece iyiye gidiyor. Bunların
neler getireceğini hissediyorum. Medya forumunu, platformunu
kurmaktan neleri kazanacağımızı on sene sonra nelerin olabileceğini gerçekten çok iyi görmekteyim.
Aslında TÜRK KENEŞİ’nin ortak alfabe, ortak televizyon kurulması yönünde çalışmaları var. Özellikle
de Türk Dili Konuşan Ülkeler ve Topluluklar Medya Platformu’nun hazırladığı internet sitemiz artık
açıldı. (www.turkmep.org) Bundan sonra haber akışları onun içinde yer alacak. Ayrıca forum bölümü
var. Forum bölümünde de istediğimiz tartışmaları kapalı olarak yapabileceğiz. Zaten hedeflediğimiz
adımlardan bir tanesi de buydu. Oturumumuzu açıyorum hayırlı olsun.
Uluslararası Sorunların Medyada Yer Alış Biçimleri…
Prof. Dr. Zakir AVŞAR
Büyük dünyamızın kuzeyinden, güneyinden, doğusundan, batısından
gelen hanımefendiler ve beyefendiler hepinize sözlerime
başlarken saygıyla sevgiyle selamlıyorum.
Sunacağım konu bizimkiyle ortak özellikler taşıyor. Biliyorsunuz
ki dört bir tarafımızda yüzlerce binlerce sorun var. Fakat bu
sorunların medyada yer alma biçimi hepimize rahatsızlık veriyor, huzursuz ediyor, hepimizi üzüyor.
Diyoruz ki biz bu dünyada yaşamıyor muyuz? Biz yok muyuz? Biz varız, bu dünyada yaşıyoruz,
sorunlarımız hakikat. Nasıl gösterilirse gösterilsin önemli değil ama netice itibarıyla bu sorunlar öyle
gösterilmekle çözülmüyor. Hz. Mevlana diyor ki: “Bilgi candır. Kim ki daha bilgilidir o daha canlıdır
cancağızım”. Burada Mevlana’nın bahsetmiş olduğu bilgi, kuşkusuz ki sadece bilimsel bilgi değil.
Haber dediğimiz, enformasyon dediğimiz kavramda bu bilgiye dâhildir değerli dostlarım.
Bu bakımdan haberlerin sunumunda geleneksel olarak şöyle bir metot vardır. Bir; ajanslar. Ajanslar,
çok büyük iktisadi yapılanmayı gerektirir. Diğer taraftan, bunların iktisadi yapılanmasının, idari yapılanmasının
bir de siyasi tarafı vardı. Eğer ajans sizin değilse yani ağız sizin değilse ses size ait olarak
çıkmaz. İçinde bulunduğumuz dünya ne yazık ki böyle eşitsizlikçidir. Hepiniz de zaten bu dünyanın
insanlarısınız. Biraz daha dikkatle baktığınız zaman, Türk dünyasına ilişkin haberlerin son derece
edilgen bir pozisyonda, adeta sorunlarını yok sayarcasına verildiğini görmektesiniz. Zaten hepimizi
rahatsız eden hususlar da buralarda temellenmektedir. Sadece Türk dünyası değil, İslam dünyası da
aynı şekilde bu kategorileştirilmekten bol miktarda nasibini almaktadır.
Bir iki güncel örnekle olayı somutlaştıracağım. Ancak bizim iletişimciler olarak bu olaylara kafa yorarken
üzerinde çalıştığımız bazı kuramlardan da burada müsaadenizle bahsedeceğim. Birisi “gündem
kurma kuramıdır” değerli arkadaşlar. Gündemi kuranlar kuşkusuz ki gündeme egemen olmak
için kurarlar. Bizim kara kaşımız kara gözümüz için kendi kurdukları gündemi bize teslim etmezler.
Diyeceksiniz ki evet bu gündemin içerisinde biz de varız bunun bir öznesi de biziz. Doğrudur bunun
bir öznesi de biziz değerli arkadaşlar. Peki, bizi biz olarak temsil ettiriyorlar mı? İşte problem burada
yatmaktadır. Bir diğer problem ise “suskunluk sarmalı kuramı” dediğimiz bir yapı içerisindedir. Sanki
biz yokuz, sanki bizim sorunlarımız yok, sanki biz yaşamıyoruz, sanki bunlar böyle gösterdikleri
zaman bunlar dünyanın ve bizim gündemimizden düşüyor. Keşke bu kadar kolay olsa, bunu arzu
ederiz. Deriz ki suskunluk sarmalına boğsunlar bizi, bütün sorunlarımız da kendiliğinden yok olsun
ama böyle değil.