Portret Magazine No9

ДАВИД РИСТЕВСКИ-DREADPEN, ИЛУСТРАТОР
ЧУДОВИШТАТА МОЖАТ И ДА НÈ
НАСМЕАТ
Во моментов сум вработен во маркетинг-агенција како артдиректор,
каде што повеќе од три години го минувам половина
од денот со најдобрите колеги. Преостанатото слободно
време го користам за мал милион работи. Да почнам од моето
куче Биги (Biggie Smalls), кое си го викам терминаторче,
бидејќи е неуморен палавко 24 часа 7 дена во неделата, па
сè до „киснење“ пред компјутер и гледање цртани, читање
стрипови, играње кошарка, возење скејт. Името DreadPen
доаѓа од очигледната комбинација на суканици (dreadlocks)
и молив (pen), што премногу често ми е во рака, во добра
смисла на зборот. Тоа што е карактеристично за мене, и
тоа по што ме знаат, се монстерчињата. Нивниот процес на
оживување е најчесто спонтан, произлегуваат како идеја од
мојата глава, што подоцна се пренесува на лист хартија, па
на крајот неговиот краен изглед се завршува на компјутер.
Мошне едноставно сложен процес. :)
Може да се каже дека цртањето ми е имагинарен излез од
секојдневието што еволуира во карактер со своја приказна.
Тоа што ме привлекува да ги цртам монстерчињата е тоа што
првично зборот чудовиште (monster) ме асоцира на нешто
страшно и ако тргнеме од тоа, ја прикажувам интересната,
шарената, насмеаната страна, односно паралелната
страна, дека не се сите монстерчиња страшни, тие можат
да насмеат и да ни го разубават денот. Инспирација има
насекаде, ја црпам од бунар преполн цртани (Rick and Morty
– задолжителна серија за ентузијастите на цртани), стрипови,
стрит-уметност и музика.
Моментална окупација ми е комбинацијата на илустрација
со реална фотографија. Тоа настана од желбата за да ги
оживеам монстерчињата. Оваа комбинација им дава друга
димензија, а со тоа носи и друга порака. Во овој случај,
лесниот дел е да илустрирам карактер, потешко е да се
избере вистинската фотографија за вистинскиот карактер,
но некогаш се случува веднаш штом дојдам до некоја
фотографија, да знам кој карактер би го ставил.
10