yozgat

ekosistemin ekolojik bütünlüğünü bugün ve gelecekteki nesiller için korumak, doğal çevrenin
işgalini ve sömürülmesini engellemek ve çevreyle uyumlu biçimde bilim, eğitim, rekreasyon
ve ziyaretçi aktivitelerinin gelişimini tesis etmek amaçları için ayrılmış (kara/deniz) doğa
parçaları” dır. 27
Bu tanımlamadan yola çıkarak ülkemizde ilan edilen“Milli Parklar
Yönetmeliği” ile bu alanların nitelikleri tanımlanmıştır.
Türkiye’de Milli Park olarak ayrılan alanların sahip olması gereken nitelikler,
12.12.1986 tarih ve 19309 sayılı Resmi Gazete ’de yayımlanan Milli Parklar Yönetmeliği’nin
6. Maddesi’nde belirtilmiştir. Buna göre Milli Park olarak ayrılacak yerler;
1. Tabii ve kültürel kaynak değeri ile rekreasyonel potansiyeli, milli ve milletlerarası
seviyede özellik ve önem taşımalıdır.
2. Kaynak değerleri, gelecek nesillerin miras olarak devralacakları ve sahip olmaktan
gurur duyacakları seviyede önemli olmalıdır.
3. Kaynak değerleri tahrip olmamış veya teknik ve idari müdahalelerle ıslah edilebilir
durumda olmalıdır.
4. Saha büyüklüğü, kaynak değerleri kesafeti yönünden, özel haller ve adalar dışında,
en az 1000 hektar olmalı ve bu alan bütünüyle koruma ağırlıklı zonlardan meydana
gelmelidir. İdari ve turistik amaçlı geliştirme alanları bu asgari saha büyüklüğünün
dışındadır. 28
Tablo-1: Çeşitli Ülkelerdeki Milli Parkların Sayısı, Toplam Alanları, Ülke
Yüzölçümüne Oranları (2003 Yılı Verilerine Göre)
Ülke Adı
Milli Park Sayısı
(adet)
Milli Parkların
Toplam Alanı (ha)
ABD 805 54 317 500 15.5
Avustralya 2 295 43 695 300 7.5
Azerbaycan 12 74 300 4.6
Brezilya 312 20 972 600 18.0
Bulgaristan 54 75 100 10.1
Çin 54 44 939 300 7.8
Kanada 1 816 45 636 200 6.3
Yunanistan 13 79 200 3.2
İran 16 1 619 800 6.5
İspanya 34 160 400 9.2
Japonya 53 637 800 14.0
Milli
Ülke
Yüzölçümüne
Oranı (%)
Parkların
27 Makbule Burcu Bilir, a.g.t., s.,4.
28 İsmail Kervankıran, Adile Gül Eryılmaz, “Isparta İli Milli Parklarının Rekreasyonel Faaliyetlerde Kullanımı”,
Marmara Coğrafya Dergisi, S.: 29, İstanbul - 2014, s.,90.
390