ΑΛΒΑΝΟΙ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ - ΣΑΡΑΝΤΟΣ Ι.ΚΑΡΓΑΚΟΣ
MACEDONIA is GREECE and will always be GREECE- (if they are desperate to steal a name, Monkeydonkeys suits them just fine) ΚΑΤΩ ΤΟ ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ "ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΟΞΟ"!!! Strabo – “Geography” “There remain of Europe, first, Macedonia and the parts of Thrace that are contiguous to it and extend as far as Byzantium; secondly, Greece; and thirdly, the islands that are close by. Macedonia, of course, is a part of Greece, yet now, since I am following the nature and shape of the places geographically, I have decided to classify it apart from the rest of Greece and to join it with that part of Thrace which borders on it and extends as far as the mouth of the Euxine and the Propontis. Then, a little further on, Strabo mentions Cypsela and the Hebrus River, and also describes a sort of parallelogram in which the whole of Macedonia lies.” (Strab. 7.fragments.9) ΚΚΕ, ΚΝΕ, ΟΝΝΕΔ, ΑΓΟΡΑ,ΕΚΚΛΗΣΙΑ,ΝΕΑ,ΦΩΝΗ,ΦΕΚ,ΝΟΜΟΣ,LIFO,MACEDONIA, ALEXANDER, GREECE,IKEA
MACEDONIA is GREECE and will always be GREECE- (if they are desperate to steal a name, Monkeydonkeys suits them just fine)
ΚΑΤΩ ΤΟ ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ "ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΟΞΟ"!!!
Strabo – “Geography”
“There remain of Europe, first, Macedonia and the parts of Thrace that are contiguous to it and extend as far as Byzantium; secondly, Greece; and thirdly, the islands that are close by. Macedonia, of course, is a part of Greece, yet now, since I am following the nature and shape of the places geographically, I have decided to classify it apart from the rest of Greece and to join it with that part of Thrace which borders on it and extends as far as the mouth of the Euxine and the Propontis. Then, a little further on, Strabo mentions Cypsela and the Hebrus River, and also describes a sort of parallelogram in which the whole of Macedonia lies.”
(Strab. 7.fragments.9)
ΚΚΕ, ΚΝΕ, ΟΝΝΕΔ, ΑΓΟΡΑ,ΕΚΚΛΗΣΙΑ,ΝΕΑ,ΦΩΝΗ,ΦΕΚ,ΝΟΜΟΣ,LIFO,MACEDONIA, ALEXANDER, GREECE,IKEA
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
καταδιώξουν, προτίμησαν τη λαφυραγωγία. Στις 15 <strong>Ι</strong>ουνίου μπήκαν στο εγκαταλειμμένο<br />
χωριό του Λάλα, πήραν ό,τι είχαν αφήσει οι Λαλιώτες κι έβαλαν φωτιά στους πύργους και<br />
στα οχυρά τους. Ως τα νεώτερα χρόνια σώζονταν τα ερείπια του πύργου του Σεΐταγα.<br />
Η περίοδος της Αλβανοκρατίας<br />
Οι σχέσεις των Ελλήνων και των Αλβανών θα μπορούσαν να κυλήσουν σ' ένα επίπεδο<br />
«οριζόντιων» διαφορών με φάσεις οξύτητας αλλά και με φάσεις συνεργασίας σε διάφορα<br />
επίπεδα, αν δεν είχε ξεσπάσει η «καταιγίδα» της αλβανοκρατίας.<br />
Η Μ. Αικατερίνη της Ρωσίας αρχίζοντας τον πρώτο πόλεμό της εναντίον της Τουρκίας (1768‐<br />
1774), θέλησε για αντιπερισπασμό να δημιουργήσει επαναστατικό κίνημα στον ελληνικό<br />
χώρο. Δεν ανταποκρίθηκαν όλες οι ελληνικές περιοχές, ανταποκρίθηκε όμως η πάντα<br />
πρόθυμη για εξεγέρσεις Πελοπόννησος, με επικεφαλής τους προκρίτους Παν. Μπενάκη,<br />
Κρεββατά, Ζαΐμη και Γεωργαντά Νοταρά. Ψυχή όμως του κινήματος ήταν η πολεμική<br />
περιοχή της Μάνης. Για τον καλύτερο συντονισμό του κινήματος μοίρα του ρωσικού στόλου<br />
υπό τους Θεόδωρο και Αλέξιο Ορλώφ έφθασε στα μεσσηνιακά παράλια. Όμως οι πολεμικές<br />
ενέργειες των επαναστατών και των Ρώσων απέτυχαν. Οι οχυρές πόλεις έμειναν στα χέρια<br />
των Τούρκων, οι οποίοι κατά χιλιάδες άρχισαν να φθάνουν στο Μοριά.<br />
Με τη βοήθεια των Αλβανών οι Τούρκοι νίκησαν τους Μανιάτες στην Κορώνη, που έχασαν<br />
400 άνδρες, ενώ αιχμαλωτίστηκε ο αρχηγός τους Γιάννης Μαυρομιχάλης. Οι Μανιάτες<br />
όμως πήραν το αίμα τους πίσω, όταν οι Τουρκαλβανοί θέλησαν να καταλάβουν την<br />
Καλαμάτα και να προχωρήσουν προς τα ενδότερα της Μάνης. Οχυρώθηκαν στον Αλμυρό<br />
και αναχαίτισαν τους επιδρομείς στο Τρικεφάλι. Οι Τούρκοι πρότειναν στους Μανιάτες να<br />
παραδοθούν με όρους ευνοϊκούς, αλλά πήραν αρνητική απάντηση. Σε ανταπάντηση οι<br />
Τούρκοι έσφαξαν τους Μανιάτες απεσταλμένους. Αυτό εξαγρίωσε τους άλλους Μανιάτες,<br />
που την ίδια νύχτα επιτέθηκαν κατά των Τούρκων, τους αιφνιδίασαν και διέλυσαν το<br />
στρατόπεδό τους. Συνέλαβαν μάλιστα και πολλούς Τούρκους αξιωματούχους (βλ. Απ.<br />
Δασκαλάκη: «Η Μάνη και η Οθωμανική Αυτοκρατορία», Αθήνα, 1923, σελ. 180‐184). Οι<br />
Τούρκοι πολλές φορές έκτοτε δοκίμασαν να διεισδύσουν στη Μάνη, αλλά όλες οι<br />
απόπειρες απέτυχαν.<br />
Η λοιπή Πελοπόννησος όμως είχε υποταχθεί στους Τούρκους. Η υποταγή ήταν αποτέλεσμα<br />
της αθρόας εισροής χιλιάδων Αλβανών πολεμιστών. Πόσοι ακριβώς ήσαν οι Αλβανοί είναι<br />
δύσκολο να υπολογιστεί. Άλλοι τους ανεβάζουν σε 18.000 και άλλοι σε 50.000. Ο<br />
προσδιορισμός είναι δύσκολος, γιατί έφθαναν κατά κύματα και κατά κύματα έφευγαν, για<br />
να έλθουν άλλοι. Έτσι ο δύστυχος Μοριάς υπέστη λεηλασίες επί λεηλασιών, συμφορές επί<br />
συμφορών. Έκαψαν πόλεις και χωριά. Ρήμαξαν τα πάντα.<br />
«Είχαν το ελεύθερο να κάνουν ό,τι θέλουν. Έτσι απʹ όπου περνούσαν,<br />
σκορπούσαν το θάνατο και την καταστροφή» (Γ. Κορδάτος: «<strong>Ι</strong>στορία της<br />
Νεώτερης Ελλάδας», τόμ. Αʹ, σελ. 241).<br />
Κι αφού δεν είχαν πια τι ν' αρπάξουν, τι ν' αδράξουν, τι να λεηλατήσουν, υποχρέωναν τους<br />
δύστυχους κατοίκους να υπογράφουν χρεωστικά ομόλογα με ενέχυρο τα παιδιά τους!<br />
Είχαν την ελπίδα οι Αλβανοί πως οι Μοραΐτες είχαν κρύψει τα περιουσιακά στοιχεία τους
Change language