ΑΛΒΑΝΟΙ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ - ΣΑΡΑΝΤΟΣ Ι.ΚΑΡΓΑΚΟΣ

55 Ελληνική Χερσόνησος ονομάζεται η Βαλκανική.
56 Ένας από τους γνωστότερους συγγραφείς μας, ο Χρήστος Π. Ζαλοκώστας (1896‐1975) που
καταγόταν από αρχαία ηπειρωτική οικογένεια, με περγαμηνές στα γράμματα και στους πολέμους,
γράφει στο περίφημο βιβλίο του «Το Περιβόλι των Θεών», που εκδόθηκε το 1944 τα εξής σημαντικά
που ενισχύουν αυτά που γράφει ο Βάλδκαμπφ: «Ένα ποτάμι της, ο Σκούμπης, την χωρίζει (σημ. την
Αλβανία) σε δύο φυλές, δύο γλώσσες, δύο τρόποι ζωής. Απάνω κατοικούν οι Γκέγκηδες, κάτω οι
Τόσκηδες. Οσάκις στον Τουρκικό στρατό Αρβανίτες του νότου αντάμωναν βορείους άρχιζε αυτόματα
η μάχη γιατί μισούνται... Οι Τόσκηδες ζήσαν πολύ καιρό κοντά στον πολιτισμό μας, κάτι από το
ελληνικό δαιμόνιο μπήκε μέσα τους και μάθαν να μεταναστεύουν (οι Γκέγκηδες όχι), φοράν
φουστανέλα (οι Γκέγκηδες όχι), σιγά σιγά ημέρεψαν, ενώ οι Γκέγκηδες ζουν ακόμα σε πατριές που
αλληλοσκοτώνονται...» (σελ. 127)
57 Στους Βαλκανικούς πολέμους, ωστόσο, οι Αλβανοί είχαν έμμεση συμμετοχή, ενισχύοντας όμως τον
τουρκικό στρατό. Ο στρατηγός Θ. Πάγκαλος διηγείται πως σε μια αποστολή (αναζήτηση του χωρίου
Οσλόπ) στη Μακεδονία παρά λίγο να πέσει στα χέρια των Γκέκηδων. Και συμπληρώνει ο στρατηγός:
«Δεν αποκρύπτω ότι η "ψυχή μου είχε πάει στην Κούλουρη", διότι αιχμαλωσία υπό των Γκέκηδων
εσήμαινε πετάλωμα, κόψιμο αυτιών κ.λπ.» («Απομνημονεύματα», έκδ. Κέδρος, 1959, σ. 226).
Γλύτωσε όμως γιατί άκουσε μερικές φράσεις στ' αλβανικά και μέσα σ' αυτές τη λέξη «ουδ» που,
όπως λέει σημαίνει, οδός! Όμως έπρεπε τότε να γράψει τη λέξη με δασεία «ουδ'».
58 Προτιμώ την ορθογραφία Χιμάρα αντί του Χειμάρρα. Το Χιμάρα διασώζει την ονομασία της
αρχαίας ηπειρωτικής πόλεως Χίμαιρα, την οποία μνημονεύουν οι Βυζαντινοί ιστορικοί Προκόπιος.
Άννα Κομνηνή και Ιωάννης Καντακουζηνός.
59 Ο επίλογος αυτός δεν περιέχεται στο βιβλίο «Ο Βασιλιάς είναι γυμνός...».
60 Το β' μέρος περιλαμβάνει αυτοτελή μελετήματα ή μελετήματα που συμπληρώνουν το α' μέρος.
61
Ο Τάσσος Νερούτσος (1826‐1892) ανήκει στις σπουδαίες πρωτοποριακές μορφές του
αναγεννώμενου, μετά από δουλεία 4 αιώνων, Ελληνισμού. Γεννήθηκε στην Αθήνα και πέθανε στο
Ράμλι της Αιγύπτου. Είχε σπουδάσει στο Μόναχο φιλοσοφία και ιατρική με δαπάνη του φιλέλληνα
βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκου, πατέρα του Όθωνα. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του
πήγε στην Αίγυπτο και εισήλθε στην υγειονομική υπηρεσία. Ερασιτεχνικά ασχολήθηκε με την
αρχαιολογία, ιδίως με τις επιγραφές της πτολεμαϊκής και χριστιανικής περιόδου. Έγραψε πολλά
έργα. Από αυτά ξεχωρίζουν: «Τοπογραφία Αλεξανδρείας», που παραμένει η πιο αξιόπιστη πηγή για
τη γνώση της Αλεξανδρείας, «Αρχαιολογικαί ανασκαφαί και ευρήματα εν Αιγύπτω», «Ο Ελληνισμός
εν Σικελία κατά τον Μεσαίωνα», «Αι χριστιανικαί Αθήναι», «Οι εκ Πειραιώς εις Βενετίαν απαχθέντες
Λέοντες». Ο Νερούτσος άφησε την πλούσια βιβλιοθήκη του στην Εθνική Βιβλιοθήκη.
62 Κοντά στον ναΐσκο του Αγίου Αθανασίου υπήρχαν (ελπίζω να υπάρχουν και τώρα) τα λείψανα του
ιερού των Παιανιέων.
63 Το «ταλαγάνι», από το αρβανίτικο «talagan» είναι η θερινή κοντόκαπα των τσοπάνηδων που
φτιαχνόταν από γιδόμαλλο. Ο κατασκευαστής ταλαγανιών λεγόταν Ταλαγάνης. Ταλαγάνης ήταν το
πραγματικό όνομα του κομμουνιστή ηγέτη Γιάννη Ζεύγου.
64 Ναβαραίοι: Στρατιωτική εταιρεία όμοια με την Καταλανική. Η ονομασία από το όνομα του
Καρόλου Β' της Ναβάρας. Το 1380 μπήκαν στην υπηρεσία του Ιακώβου ντε Μπω που διεκδικούσε το
φραγκικό πριγκιπάτο του Μορέως. Αργότερα έκαναν πολλές εισβολές στη Στερεά και Πελοπόννησο.