ΑΛΒΑΝΟΙ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ - ΣΑΡΑΝΤΟΣ Ι.ΚΑΡΓΑΚΟΣ
MACEDONIA is GREECE and will always be GREECE- (if they are desperate to steal a name, Monkeydonkeys suits them just fine) ΚΑΤΩ ΤΟ ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ "ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΟΞΟ"!!! Strabo – “Geography” “There remain of Europe, first, Macedonia and the parts of Thrace that are contiguous to it and extend as far as Byzantium; secondly, Greece; and thirdly, the islands that are close by. Macedonia, of course, is a part of Greece, yet now, since I am following the nature and shape of the places geographically, I have decided to classify it apart from the rest of Greece and to join it with that part of Thrace which borders on it and extends as far as the mouth of the Euxine and the Propontis. Then, a little further on, Strabo mentions Cypsela and the Hebrus River, and also describes a sort of parallelogram in which the whole of Macedonia lies.” (Strab. 7.fragments.9) ΚΚΕ, ΚΝΕ, ΟΝΝΕΔ, ΑΓΟΡΑ,ΕΚΚΛΗΣΙΑ,ΝΕΑ,ΦΩΝΗ,ΦΕΚ,ΝΟΜΟΣ,LIFO,MACEDONIA, ALEXANDER, GREECE,IKEA
MACEDONIA is GREECE and will always be GREECE- (if they are desperate to steal a name, Monkeydonkeys suits them just fine)
ΚΑΤΩ ΤΟ ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ "ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΟΞΟ"!!!
Strabo – “Geography”
“There remain of Europe, first, Macedonia and the parts of Thrace that are contiguous to it and extend as far as Byzantium; secondly, Greece; and thirdly, the islands that are close by. Macedonia, of course, is a part of Greece, yet now, since I am following the nature and shape of the places geographically, I have decided to classify it apart from the rest of Greece and to join it with that part of Thrace which borders on it and extends as far as the mouth of the Euxine and the Propontis. Then, a little further on, Strabo mentions Cypsela and the Hebrus River, and also describes a sort of parallelogram in which the whole of Macedonia lies.”
(Strab. 7.fragments.9)
ΚΚΕ, ΚΝΕ, ΟΝΝΕΔ, ΑΓΟΡΑ,ΕΚΚΛΗΣΙΑ,ΝΕΑ,ΦΩΝΗ,ΦΕΚ,ΝΟΜΟΣ,LIFO,MACEDONIA, ALEXANDER, GREECE,IKEA
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
θρακικής πόλης Αίνου που του είχε παραχωρήσει ο πεθερός του αυτοκράτορας <strong>Ι</strong>ωάννης<br />
Καντακουζηνός. Αυτός όμως αργότερα διαζεύχθηκε τη γυναίκα του Μαρία, που είχε<br />
υπερασπίσει με σθένος κατά την απουσία του την Αίνο, θέλοντας να νυμφευθεί τη χήρα<br />
του Ντουσάν Ελένη, αδελφή του τσάρου των Βουλγάρων Αλεξάνδρου και έτσι να ξαναπάρει<br />
τα περισσότερα εδάφη του δεσποτάτου που απειλούνταν με κατάκτηση από τους<br />
Αλβανούς. Οι Αλβανοί έδειξαν εύνοια προς τη Μαρία Καντακουζηνή, από την οποία<br />
έσπευσε να ζητήσει συγγνώμη ο Νικηφόρος. Αλλ' ήταν πλέον αργά: «Πριν ή αύτη επανέλθη<br />
προς τον άνδρα, οι Αλβανοί αποστατήσαντες είχον κυριεύσει ολόκληρον σχεδόν το<br />
δεσποτάτον και ηνάγκαζον εις φυγαδείαν πλείστους όσους των Ελλήνων αυτού κατοίκων.<br />
Προσλαβών (ο Νικηφόρος) δ' ένεκα της ανεπαρκείας των ιδίων δυνάμεων συμμάχους<br />
Τούρκους πειρατάς αποβιβασθέντας εις Θεσσαλίαν αντεπεξήλθε κατά των Αλβανών,<br />
τασσομένων υπό την αρχηγίαν του Καρόλου Θώπια, υιού του Ανδρέου Θώπια εκ μητρός<br />
Γαλλίδος, νόθης θυγατρός του Ανδηγαυού βασιλέως της Νεαπόλεως Ροβέρτου.<br />
Συγκροτηθείσης δε μάχης περί την πολίχνην Αχελώον 20 , κειμένην μεταξύ του Αιτωλικού και<br />
του Αγγελοκάστρου, ο Νικηφόρος ηττήθη το 1358 και ζωγρηθείς εφονεύθη υπό των<br />
νικητών. Νικήσαντες δε οι Αλβανοί ήρχισαν ιδρύοντες ιδίαν αρχήν, και μετ' ου πολύ<br />
εγίνοντο κύριοι του όλου δεσποτάτου της Ηπείρου» (Σπυρίδων Λάμπρος: «<strong>Ι</strong>στορία της<br />
Ελλάδος», τόμ. 6ος, σ. 615).<br />
Η Μαρία, η χήρα του Νικηφόρου, που είχε καταφύγει στην Πελοπόννησο, κοντά στον<br />
αδελφό της Μανουήλ, μετέβη στην Κωνσταντινούπολη «και επεράτωσε τον βίον ως μοναχή<br />
εν τη αυτή μονή της Μάρθας», λέγει ο Λάμπρος. Στην ίδια μονή είχε μονάσει και η μητέρα<br />
της.<br />
Νέα κάθοδος Αλβανών<br />
Οι Σέρβοι μετά το θάνατο του Στέφανου Ντουσάν δεν μπόρεσαν να κρατήσουν το<br />
δεσποτάτο της Ηπείρου. Ο αδελφός του Δουσάν, ο Συμεών Ούρεσις. περιορίστηκε, όπως<br />
γράφει ο Λάμπρος, στη Θεσσαλία, διατηρώντας μόνο την ψιλή επικυριαρχία επί της<br />
Ηπείρου, η οποία παραδόθηκε σε δύο ισχυρούς Αλβανούς φυλάρχους, τον Γκίνο (<strong>Ι</strong>ωάννη)<br />
Μπούα Σπάτα και τον Πέτρο Λιώσα που πήραν τον τίτλο του δεσπότη. Ο Πέτρος Λιώσας<br />
κατέλαβε την Άρτα και τους Ρωγούς (μεσαιωνική πόλη επί της οδού <strong>Ι</strong>ωαννίνων‐Πρέβεζας),<br />
ενώ ο Σπάτας κατέλαβε τον Αχελώο (ίσως πρόκειται για το χωριό Παλαιομάνινα) και το<br />
Αγγελόκαστρο. Τα <strong>Ι</strong>ωάννινα παραχωρήθηκαν στον γαμπρό του. Στα βορειότερα της<br />
Ηπείρου μέρη κυριαρχούσε η αλβανική οικογένεια του Καρόλου Θώπια και η οικογένεια<br />
Μουζάκη, η οποία εξέτεινε την εξουσία της για κάποιο διάστημα μέχρι Καστοριάς, αλλά και<br />
άλλες οικογένειες, όπως του Γκίνη, του Δούκα, του Τζανεβίκη, του Κρώπα. του Μαζαράκη<br />
και των Μαλακασαίων. Στην περιοχή της Τζέθθας εξουσίαζε ο «σερβογενής» κατά τον<br />
Λάμπρο, Μπάλσας Α', που την κόρη του Βοϊσάβα είχε νυμφευθεί ο Θώπιας.<br />
Όταν πέθανε ο Μπάλσας Α' επήλθε ρήξη ανάμεσα στον Θώπια και τον Μπάλσα Β', αδελφό<br />
της Βοϊσάβας. Ο Μπάλσας Β' κατέλαβε το 1385 το Δυρράχιο που είχε αποσπάσει ο Θώπιας<br />
από τους Ανδεγαυούς. Και τότε ο Θώπιας, όπως είχε κάνει προγενεστέρως ο <strong>Ι</strong>ωάννης<br />
Καντακουζηνός, ζήτησε την ενίσχυση του σουλτάνου Μουράτ, ο οποίος έστειλε στρατό στην<br />
Αλβανία υπό τον Χαϊρεδδίν. Με τη βοήθεια των Τούρκων ο Θώπιας νίκησε τον Μπάλσα, ο<br />
οποίος σκοτώθηκε και ο Θώπιας πήρε το Δυρράχιο, που όμως τώρα εποφθαλμιούσαν οι
Change language