ΑΛΒΑΝΟΙ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ - ΣΑΡΑΝΤΟΣ Ι.ΚΑΡΓΑΚΟΣ
MACEDONIA is GREECE and will always be GREECE- (if they are desperate to steal a name, Monkeydonkeys suits them just fine) ΚΑΤΩ ΤΟ ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ "ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΟΞΟ"!!! Strabo – “Geography” “There remain of Europe, first, Macedonia and the parts of Thrace that are contiguous to it and extend as far as Byzantium; secondly, Greece; and thirdly, the islands that are close by. Macedonia, of course, is a part of Greece, yet now, since I am following the nature and shape of the places geographically, I have decided to classify it apart from the rest of Greece and to join it with that part of Thrace which borders on it and extends as far as the mouth of the Euxine and the Propontis. Then, a little further on, Strabo mentions Cypsela and the Hebrus River, and also describes a sort of parallelogram in which the whole of Macedonia lies.” (Strab. 7.fragments.9) ΚΚΕ, ΚΝΕ, ΟΝΝΕΔ, ΑΓΟΡΑ,ΕΚΚΛΗΣΙΑ,ΝΕΑ,ΦΩΝΗ,ΦΕΚ,ΝΟΜΟΣ,LIFO,MACEDONIA, ALEXANDER, GREECE,IKEA
MACEDONIA is GREECE and will always be GREECE- (if they are desperate to steal a name, Monkeydonkeys suits them just fine)
ΚΑΤΩ ΤΟ ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ "ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΟΞΟ"!!!
Strabo – “Geography”
“There remain of Europe, first, Macedonia and the parts of Thrace that are contiguous to it and extend as far as Byzantium; secondly, Greece; and thirdly, the islands that are close by. Macedonia, of course, is a part of Greece, yet now, since I am following the nature and shape of the places geographically, I have decided to classify it apart from the rest of Greece and to join it with that part of Thrace which borders on it and extends as far as the mouth of the Euxine and the Propontis. Then, a little further on, Strabo mentions Cypsela and the Hebrus River, and also describes a sort of parallelogram in which the whole of Macedonia lies.”
(Strab. 7.fragments.9)
ΚΚΕ, ΚΝΕ, ΟΝΝΕΔ, ΑΓΟΡΑ,ΕΚΚΛΗΣΙΑ,ΝΕΑ,ΦΩΝΗ,ΦΕΚ,ΝΟΜΟΣ,LIFO,MACEDONIA, ALEXANDER, GREECE,IKEA
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
σπαραγμών και της ανοικτής διαμάχης μεταξύ των φατριών. Οι Αλβανοί αυτοί<br />
δημιούργησαν τότε πολλά προβλήματα στους πληθυσμούς της Θεσσαλίας» (σ.<br />
186).<br />
Η αρχή του Στέφανου Μελισσηνού‐Γαβριηλόπουλου, που εξουσιάζει τη Δημητριάδα και τη<br />
Μαγνησία, τοποθετείται στα έτη 1310‐1355. Οι αλβανικές «φάρες» που εισχωρούν είναι οι<br />
Μπούες, οι Ματαράγκες, οι Μαλακάσιοι, κ.ά. Εντονώτερη γίνεται η διείσδυση των Αλβανών<br />
κατά τους χρόνους των εμφυλίων πολέμων που διασπούν την ενότητα της Βυζαντινής<br />
Αυτοκρατορίας, κυρίως στα χρόνια της μεγάλης σύγκρουσης του <strong>Ι</strong>ωάννη Καντακουζηνού με<br />
τον <strong>Ι</strong>ωάννη Παλαιολόγο (1341‐1347 και 1357‐1359). Στα χρόνια του Σέρβου Ντουσάν ή<br />
Δουσάν, που ανακηρύχθηκε στα Σκόπια «Αυτοκράτορας (κράλης) Σέρβων, Ελλήνων,<br />
Βουλγάρων και Αλβανών», οι Αλβανοί, μια και η επικράτηση του Ντουσάν, έφθανε μέχρι<br />
Θεσσαλίας, επεκτάθηκαν περισσότερο και μάλιστα εδραιώθηκαν. Μετά το θάνατο του<br />
Ντουσάν γίνεται μια προσπάθεια ανακαταλήψεως των ελληνικών περιοχών από τον<br />
δεσπότη της Ηπείρου Νικηφόρο Β' Ορσίνη, που προσπάθησε να συνενώσει τους Έλληνες<br />
εναντίον των Αλβανών και των Σέρβων. Όμως η προσπάθειά του απέτυχε, διότι νικήθηκε το<br />
1359 από τους Αλβανούς και πέθανε.<br />
Οι Αλβανοί αυτοί, εκτός της αλβανικής, μιλάνε και τη βλαχική και γι' αυτό από τους<br />
ελληνικούς πληθυσμούς ονομάζονται «Αρβανιτόβλαχοι». Ο διάσημος Γάλλος ερευνητής L.<br />
Heuzex, που πρώτος επεσήμανε τον αρχαιολογικό χώρο της Βεργίνας (Παλατίτσα) και<br />
διενήργησε εκεί ανασκαφές, στο έργο του «Excursion dans la Thessalie turque en 1858»,<br />
που εκδόθηκε στο Παρίσι το 1927, γράφει γι' αυτούς τα ακόλουθα:<br />
«... Στους Αλβανούς του ελλαδικού χώρου δεν μπορεί να διακρίνει κανείς<br />
καθαρόαιμους Αλβανούς αλλά Αρβανιτόβλαχους, όπως και σήμερα (1858)<br />
ονομάζονται στη Βόρεια Ελλάδα, δηλαδή λατινογενείς πληθυσμούς που από<br />
πολύ παλιά ήρθαν στον Ελλαδικό χώρο από τη γειτονική Αλβανία, οι οποίοι<br />
μιλούσαν καλά την αλβανική γλώσσα ταυτόχρονα με τη μητρική λατινική τους<br />
γλώσσα» (Βλ. Παπαθανασίου, σ. 207).<br />
Οι Αλβανοί αυτοί έγιναν επίφοβοι ακόμη και για τους Καταλανούς που είχαν καταλύσει το<br />
Δουκάτο των Αθηνών και είχαν εκτείνει την κυριαρχία τους μέχρι Θεσσαλίας. Ο<br />
Παπαθανασίου παραθέτει άποψη του Καταλανού ιστορικού Rubio Y Lluch, σύμφωνα με την<br />
οποία οι εγκατεστημένοι στη Θεσσαλία Αλβανοί στις αρχές του 14ου αιώνα γίνονται<br />
απειλητικοί ακόμη και για τους πολεμικώτατους Καταλανούς, που για λόγους προστασίας<br />
κλείνονται στα κάστρα τους (σ. 207).<br />
Για τους Αλβανούς αυτούς, που ανήκουν στις φάρες 19 των Μπούιων (Μπούες), των<br />
Λιάπηδων (Λιώσιοι), των Μεσαριτών και των Μαλακασίων, δίνει πληροφορίες ο βυζαντινός<br />
ιστορικός και αυτοκράτορας <strong>Ι</strong>ωάννης ΣΤ' Καντακουζηνός. Λέει πως ήσαν 12.000, πως<br />
ζούσαν «αβασίλευτοι», δεν είχαν δηλαδή έναν ηγεμόνα, με άλλα λόγια ήσαν αδέσποτοι,<br />
και πως ήσαν χωρισμένοι σε πατριές (φάρες) και ότι είχαν δώσει όρκο υποταγής στον<br />
Ανδρόνικο Γ' Παλαιολόγο το 1333. Όπως ήδη έχουμε αναφέρει ο Ντουσάν διευκόλυνε τη<br />
διείσδυσή τους προς τη Θεσσαλία.<br />
Το δεσποτάτο της Ηπείρου τελικά καταλύθηκε από τους Σέρβους. Τελευταίος δεσπότης του<br />
οίκου των Αγγέλων ήταν ο Νικηφόρος Δούκας που περιορίστηκε στην επιτροπεία της
Change language