ΑΛΒΑΝΟΙ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ - ΣΑΡΑΝΤΟΣ Ι.ΚΑΡΓΑΚΟΣ
MACEDONIA is GREECE and will always be GREECE- (if they are desperate to steal a name, Monkeydonkeys suits them just fine) ΚΑΤΩ ΤΟ ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ "ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΟΞΟ"!!! Strabo – “Geography” “There remain of Europe, first, Macedonia and the parts of Thrace that are contiguous to it and extend as far as Byzantium; secondly, Greece; and thirdly, the islands that are close by. Macedonia, of course, is a part of Greece, yet now, since I am following the nature and shape of the places geographically, I have decided to classify it apart from the rest of Greece and to join it with that part of Thrace which borders on it and extends as far as the mouth of the Euxine and the Propontis. Then, a little further on, Strabo mentions Cypsela and the Hebrus River, and also describes a sort of parallelogram in which the whole of Macedonia lies.” (Strab. 7.fragments.9) ΚΚΕ, ΚΝΕ, ΟΝΝΕΔ, ΑΓΟΡΑ,ΕΚΚΛΗΣΙΑ,ΝΕΑ,ΦΩΝΗ,ΦΕΚ,ΝΟΜΟΣ,LIFO,MACEDONIA, ALEXANDER, GREECE,IKEA
MACEDONIA is GREECE and will always be GREECE- (if they are desperate to steal a name, Monkeydonkeys suits them just fine)
ΚΑΤΩ ΤΟ ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ "ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΟΞΟ"!!!
Strabo – “Geography”
“There remain of Europe, first, Macedonia and the parts of Thrace that are contiguous to it and extend as far as Byzantium; secondly, Greece; and thirdly, the islands that are close by. Macedonia, of course, is a part of Greece, yet now, since I am following the nature and shape of the places geographically, I have decided to classify it apart from the rest of Greece and to join it with that part of Thrace which borders on it and extends as far as the mouth of the Euxine and the Propontis. Then, a little further on, Strabo mentions Cypsela and the Hebrus River, and also describes a sort of parallelogram in which the whole of Macedonia lies.”
(Strab. 7.fragments.9)
ΚΚΕ, ΚΝΕ, ΟΝΝΕΔ, ΑΓΟΡΑ,ΕΚΚΛΗΣΙΑ,ΝΕΑ,ΦΩΝΗ,ΦΕΚ,ΝΟΜΟΣ,LIFO,MACEDONIA, ALEXANDER, GREECE,IKEA
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ωκύπους ως ολίγοι, γενναίος και συνετός, δίκαιος και ενάρετος. Ωμοίαζε κατά πολύ με τον<br />
Οδυσσέα Ανδρούτσο. Υψηλός, ευσταλής, δασύτριχος, με μαύρους οφθαλμούς, καστανάς<br />
τρίχας και γελώσαν φυσιογνωμίαν» (σ. 208). Το τελευταίο αποκαλύπτει μια άλλη πτυχή του<br />
χαρακτήρα του: την περιπαικτική διάθεση. Είχε την τάση να δίνει παρωνύμια<br />
(παρατσούκλια) στους άνδρες του. Επειδή δε τα παρατσούκλια αυτά «εκτήθησαν εν<br />
πολέμω», όπως θα λέγαμε παλιά, παρέμειναν έκτοτε ως οικογενειακά, οιονεί σαν τίτλοι<br />
τιμής. Έτσι ο Δήμος Γεωργίου, ο αδελφός του οποίου έπεσε ηρωικά στη μάχη του Φαλήρου,<br />
επειδή του άρεσε να τρώει ζεστή κουκούλα (είδος μπομπότας) «βαφτίστηκε» από τον<br />
Σκουρτανιώτη Κουκουλέζας. Ο Κώτσο (Κώστας) Σαρρής ονομάστηκε από τον Σκουρτανιώτη<br />
Κώτσο Βογήλης, επειδή ήταν κοντός. Έτσι έχασαν πολλοί τα αρχικά τους επώνυμα (που τα<br />
διατήρησαν οι συγγενείς τους) και πήραν άλλα, όπως Γκέλης, Κουμπέτσας, Αλλέγρας<br />
Κιόμες. Αξίζει να τονισθεί ότι πολλά αρβανίτικα επώνυμα είναι παρατσούκλια που<br />
συγκαλύπτουν παλαιότερα ελληνικά ονόματα. Προκειμένου να ειρωνευθούμε κάποιον,<br />
τονίζουμε μια ιδιαιτερότητά του και για να την κάνουμε περισσότερο εμφαντική<br />
χρησιμοποιούμε μια γενική έκφραση. Έτσι ένας μακρομύτης ή μεγαλομύτης ονομάστηκε<br />
αρβανιστί Χούντας, ένας ψηλός Γκλιάτης. Οι οικογένειες κράτησαν το όνομα επειδή<br />
μεταγενεστέρως οι σύνοικοι αγνοούν τη σημασία του. Από παρατσούκλια βγαίνουν τα<br />
Μπάρδης (=λευκός), Στέκας (=στενός), Κούκης (=κόκκινος), Τσάρας (=σπασμένος). Γκούρας<br />
(=πέτρινος, βράχινος), Πρίφτης (=παπάς).<br />
Ο Αθαν. Σκουρτανιώτης ήταν ο πρεσβύτερος μεταξύ επτά αδελφών, που όλοι διέπρεψαν<br />
στον αγώνα της εθνικής Παλιγγενεσίας. Ο μικρότερος, ονομαζόμενος Γεώργιος, τον<br />
διαδέχθηκε στην οπλαρχηγία. Ήταν άτεκνος και υιοθέτησε τον ανεψιό του Παναγιώτη, του<br />
οποίου απόγονοι είναι οι Σκουρτανιώτες του Ωρωπού (Τσεβάς: όπ. παρ.).<br />
Οι Δερβενοχωρίτες έπαιξαν σημαντικό ρύλο στην εκστρατεία του Δράμαλη, στα πολεμικά<br />
γεγονότα της Αττικής στα χρόνια της εκστρατείας του Κιουταχή και της εκστρατείας του<br />
Καραϊσκάκη. Τέλος, μετά την άφιξη του Καποδίστρια, πολέμησαν με τον Δημήτριο<br />
Υψηλάντη για την απομάκρυνση των τουρκαλβανικών φρουρών από την Ανατολική Στερεά.<br />
Στη φάση αυτή, όσοι δεν αισθάνονταν Έλληνες, Τούρκοι και Αλβανόφωνοι, εγκατέλειψαν<br />
τις απελευθερωμένες ελληνικές περιοχές. Ακόμη κι Έλληνες προσκυνημένοι. Αξιοπρόσεκτο<br />
είναι το ακόλουθο περιστατικό: όταν ο Δημ. Υψηλάντης τον Αύγουστο του 1828 μέσω<br />
Μεγαρίδος και Δερβενοχωρίων έφθασε στη Θίσβη, βρήκε 200 Αλβανούς που υπό την<br />
οπλαρχηγία του Αμπάζ αγά Τσάμη είχαν αγγαρέψει τους κατοίκους της περιοχής για να<br />
κάνουν περισυλλογή του ελαιοκάρπου. Είχε μπει ήδη το φθινόπωρο. Ο Υψηλάντης τους<br />
χτύπησε και τους νίκησε και τους υποχρέωσε να κλειστούν στην μονή Δομβού.<br />
Παραδόθηκαν με συμφωνία (31 Οκτωβρίου), αφοπλίστηκαν και αναχώρησαν για τη Λαμία.<br />
Οι Αλβανοί δηλαδή χρησιμοποιούσαν ως την τελευταία στιγμή τους Αρβανίτες σαν<br />
δούλους.<br />
Σε όλη τη διάρκεια των ετών 1828‐1829 στη Βοιωτία μέχρι τη Λαμία έγιναν επικές μάχες,<br />
όπως η μάχη των Θηβών, η μάχη του Μεσοβουνίου και η μάχη της Πέτρας (12 Σεπτεμβρίου<br />
1829). Αξίζει εδώ να αναφερθούν τα ακόλουθα περιστατικά. Πρώτον, σε μια φάση οι<br />
στρατιώτες, λόγω αναργυρίας (δεν πληρώνονταν τακτικά), έδειξαν τάσεις λιποταξίας. Μια<br />
ομάδα φυγάδων έφθασε στο Χάνι της Κάζας, το οποίο εφύλασσε ο Νικ. Κριεζώτης, που είχε<br />
κύρος μεγάλο στο στρατό για την παλληκαριά του. «Που πάτε;» τους ρώτησε. «Στη
Change language