ΑΛΒΑΝΟΙ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ - ΣΑΡΑΝΤΟΣ Ι.ΚΑΡΓΑΚΟΣ
MACEDONIA is GREECE and will always be GREECE- (if they are desperate to steal a name, Monkeydonkeys suits them just fine) ΚΑΤΩ ΤΟ ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ "ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΟΞΟ"!!! Strabo – “Geography” “There remain of Europe, first, Macedonia and the parts of Thrace that are contiguous to it and extend as far as Byzantium; secondly, Greece; and thirdly, the islands that are close by. Macedonia, of course, is a part of Greece, yet now, since I am following the nature and shape of the places geographically, I have decided to classify it apart from the rest of Greece and to join it with that part of Thrace which borders on it and extends as far as the mouth of the Euxine and the Propontis. Then, a little further on, Strabo mentions Cypsela and the Hebrus River, and also describes a sort of parallelogram in which the whole of Macedonia lies.” (Strab. 7.fragments.9) ΚΚΕ, ΚΝΕ, ΟΝΝΕΔ, ΑΓΟΡΑ,ΕΚΚΛΗΣΙΑ,ΝΕΑ,ΦΩΝΗ,ΦΕΚ,ΝΟΜΟΣ,LIFO,MACEDONIA, ALEXANDER, GREECE,IKEA
MACEDONIA is GREECE and will always be GREECE- (if they are desperate to steal a name, Monkeydonkeys suits them just fine)
ΚΑΤΩ ΤΟ ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ "ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΟΞΟ"!!!
Strabo – “Geography”
“There remain of Europe, first, Macedonia and the parts of Thrace that are contiguous to it and extend as far as Byzantium; secondly, Greece; and thirdly, the islands that are close by. Macedonia, of course, is a part of Greece, yet now, since I am following the nature and shape of the places geographically, I have decided to classify it apart from the rest of Greece and to join it with that part of Thrace which borders on it and extends as far as the mouth of the Euxine and the Propontis. Then, a little further on, Strabo mentions Cypsela and the Hebrus River, and also describes a sort of parallelogram in which the whole of Macedonia lies.”
(Strab. 7.fragments.9)
ΚΚΕ, ΚΝΕ, ΟΝΝΕΔ, ΑΓΟΡΑ,ΕΚΚΛΗΣΙΑ,ΝΕΑ,ΦΩΝΗ,ΦΕΚ,ΝΟΜΟΣ,LIFO,MACEDONIA, ALEXANDER, GREECE,IKEA
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Το σημερινό όνομα που χρησιμοποιείται ως εθνικό, Σκιπετάρ, που κατ' άλλους σημαίνει<br />
ορεινός και κατ' άλλους χώρα των αετών, είναι πολύ πιθανώτερο να είναι ιταλικό, από τη<br />
βενετική λέξη Schiopetier και δηλώνει τον καραμπινοφόρο, τον οπλοφόρο, μια και οι<br />
Αλβανοί, ως μισθοφόροι στρατιώτες πλαισίωναν τους στρατούς των ιταλικών πόλεων,<br />
αργότερα της Πύλης 4 . Σε ότι άφορα στη γλώσσα η σύγχρονη αλβανική αρχίζει να<br />
διαμορφώνεται περί τον 15ο αιώνα και χωρίζεται σε δύο διαλέκτους, την Γκεκική (Gheg) και<br />
την Τοσκική (Tosk). Στη σύγχρονη αλβανική διασώζονται λίγα αρχαιοελληνικά στοιχεία,<br />
όπως το mokën‐mocer (= μυλόπετρα) από το μηχανή, πλείστα όμως λατινικά.<br />
Το πρώτο γραπτό μνημείο της Αλβανικής είναι το «Meshari» που σημαίνει «Λειτουργικό».<br />
Συγγραφέας του ήταν κάποιος Gjon Buzuku (<strong>Ι</strong>ωάννης Βουγιούκας/ος) και τυπώθηκε με<br />
λατινικά στοιχεία το 1555. Περιέχει περικοπές ευαγγελίων, προφητείες, αποσπάσματα<br />
ιερών ακολουθιών κ.λπ. Για το βιβλίο αυτό πολύτιμες είναι οι πληροφορίες που παρέχει ο<br />
Σαλαμίνιος λόγιος Νίκος <strong>Ι</strong>ω. Σαλτάρης: «Τα τυπογραφικά του στοιχεία είναι Λατινικά, με<br />
κάμποσα πρόσθετα σχεδιασμένα από το συγγραφέα. Το που γεννήθηκε ο Gjon Buzuku, δεν<br />
είναι γνωστό, αλλά λέγεται, ότι το πιθανότερο είναι, να γεννήθηκε στην περιοχή της<br />
Κράγιας (βορείως της Σκόδρας). Το πότε γεννήθηκε είναι και αυτό άγνωστο. Πάλι το που<br />
έγινε η εκτύπωση του έργου του, κι αυτό δεν είναι γνωστό, αλλά το πιθανότερο είναι να<br />
τυπώθηκε σε ένα τυπογραφείο της τότε εποχής, σε κοντινή απόσταση από τη Σκόδρα, σε<br />
πόλη που ονομαζότανε Ομπότ» (Νίκου <strong>Ι</strong>ω. Σαλτάρη: «Η ζωή των Αρβανιτών», έκδ. Γέρου,<br />
1986, σελ. 18). Πιθανώς όμως να τυπώθηκε στη Βενετία, μια και τα τυπογραφικά στοιχεία<br />
είναι όμοια με τα στοιχεία των τυπογραφείων της Βενετίας.<br />
Η Αλβανία, τουλάχιστον το νότιο τμήμα της, αποτελούσε βυζαντινή κτήση μέχρι τα χρόνια<br />
των σταυροφοριών. Αλλά και όταν έπεσε η Κωνσταντινούπολη στα χέρια των<br />
σταυροφόρων, η περιοχή του Δυρραχίου και κάτω αποτέλεσε τμήμα του ελληνικού<br />
δεσποτάτου της Ηπείρου. Μάλιστα ο δεσπότης της Ηπείρου Θεόδωρος Άγγελος έκτισε το<br />
και σήμερα σωζόμενο φρούριο του Δυρραχίου, πάνω στο οποίο υπήρχε η ακόλουθη<br />
αναμνηστική επιγραφή, που δημοσιεύτηκε το 1854 από τον Hahn. Ίσως σήμερα να έχει<br />
καταστραφεί για να μη θυμίζει την εκεί παρουσία Ελλήνων. Η επιγραφή έλεγε:<br />
Θεόδωρος μέγιστος εν στρατηγίαις<br />
Δούκας Κομνηνός, ευσθενής, βριαρόχειρ<br />
εχθρός απροσπέλαστος, ακάμας πόνοις.<br />
Μετά από λίγο τη θέση των Ηπειρωτών πήρε ο γαλλικός οίκος των Ανδεγαυών (Anjou) που<br />
δημιούργησαν με έδρα το Δυρράχιο το Regnum Albaniae (1272). Η βόρειος Αλβανία όμως<br />
ήταν σερβική. Λόγω μάλιστα της μακράς κυριαρχίας των Σέρβων πολλές αλβανικές<br />
οικογένειες, όπως οι Piberi και Ozrinici είχαν εκσερβισθεί. Μετά την ανάκτηση της<br />
Κωνσταντινουπόλεως (1261) από τον Μιχαήλ Παλαιολόγο επανέρχεται η κυριαρχία των<br />
Βυζαντινών στην Αλβανία, η οποία διακόπτεται από την παρουσία του ισχυρού ηγεμόνα<br />
των Σέρβων Στέφανου Δουσάν (1291‐1355) που στερεώνει τη σερβική κυριαρχία σ' όλη την<br />
Αλβανία και χρησιμοποιεί τους Αλβανούς στις πολεμικές επιχειρήσεις του, προσφέροντάς<br />
τους σε αντάλλαγμα κτήσεις σε ελληνικές περιοχές. Έτσι έχουμε έκτοτε μόνιμη<br />
εγκατάσταση Αλβανών στην Ήπειρο (Βόρεια και Νότια). Από την Ήπειρο ομάδες Αλβανών<br />
άρχισαν να διολισθαίνουν προς Ν. και να εγκαθίστανται στην Αττική και Πελοπόννησο,<br />
όπου με την παρουσία τους ενίσχυσαν τον ελληνικό πληθυσμό και συνέβαλαν στην
Change language