ΑΛΒΑΝΟΙ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ - ΣΑΡΑΝΤΟΣ Ι.ΚΑΡΓΑΚΟΣ
MACEDONIA is GREECE and will always be GREECE- (if they are desperate to steal a name, Monkeydonkeys suits them just fine) ΚΑΤΩ ΤΟ ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ "ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΟΞΟ"!!! Strabo – “Geography” “There remain of Europe, first, Macedonia and the parts of Thrace that are contiguous to it and extend as far as Byzantium; secondly, Greece; and thirdly, the islands that are close by. Macedonia, of course, is a part of Greece, yet now, since I am following the nature and shape of the places geographically, I have decided to classify it apart from the rest of Greece and to join it with that part of Thrace which borders on it and extends as far as the mouth of the Euxine and the Propontis. Then, a little further on, Strabo mentions Cypsela and the Hebrus River, and also describes a sort of parallelogram in which the whole of Macedonia lies.” (Strab. 7.fragments.9) ΚΚΕ, ΚΝΕ, ΟΝΝΕΔ, ΑΓΟΡΑ,ΕΚΚΛΗΣΙΑ,ΝΕΑ,ΦΩΝΗ,ΦΕΚ,ΝΟΜΟΣ,LIFO,MACEDONIA, ALEXANDER, GREECE,IKEA
MACEDONIA is GREECE and will always be GREECE- (if they are desperate to steal a name, Monkeydonkeys suits them just fine)
ΚΑΤΩ ΤΟ ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ "ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΟΞΟ"!!!
Strabo – “Geography”
“There remain of Europe, first, Macedonia and the parts of Thrace that are contiguous to it and extend as far as Byzantium; secondly, Greece; and thirdly, the islands that are close by. Macedonia, of course, is a part of Greece, yet now, since I am following the nature and shape of the places geographically, I have decided to classify it apart from the rest of Greece and to join it with that part of Thrace which borders on it and extends as far as the mouth of the Euxine and the Propontis. Then, a little further on, Strabo mentions Cypsela and the Hebrus River, and also describes a sort of parallelogram in which the whole of Macedonia lies.”
(Strab. 7.fragments.9)
ΚΚΕ, ΚΝΕ, ΟΝΝΕΔ, ΑΓΟΡΑ,ΕΚΚΛΗΣΙΑ,ΝΕΑ,ΦΩΝΗ,ΦΕΚ,ΝΟΜΟΣ,LIFO,MACEDONIA, ALEXANDER, GREECE,IKEA
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ογκώδη μελέτη υπό τον τίτλο «Πελασγικά». Το βιβλίο αυτό ανατυπώθηκε με εκτεταμένη<br />
εισαγωγή 64 σελίδων του αρχιμανδρίτη Ειρηναίου Δεληδήμου από τον εκδοτικό του<br />
Βασιλείου Ρηγόπουλου (Θεσσαλονίκη 1994). Στο βιβλίο αυτό ο αυτοδίδακτος γλωσσολόγος<br />
<strong>Ι</strong>άκ. Θωμόπουλος είχε υποστηρίξει τη στενή συγγένεια της ιλλυρικής και της αρχαίας<br />
Πελασγικής, των οποίων μετεξέλιξη είναι η νεώτερη αλβανική. Προφανής πολιτικός στόχος<br />
του Θωμόπουλου ήταν η ένωση Ελλήνων και Αλβανών, αλλά και όλων των λαών της<br />
Ανατολής, που κατά την άποψή του είχαν πελασγική καταγωγή.<br />
«Ελεύσεται δε ποτέ ήμαρ, έγραφε στην εισαγωγή του βιβλίου του, ότε οι λαοί<br />
ούτοι ανεξαρτήτως του θρησκεύματος κατανοούντες την κοινήν καταγωγήν και<br />
το κοινόν συμφέρον θέλουσι ζητήσειν και ευρείν εν τη κοινή συμπράξει την<br />
ευδαιμονίαν και την ισχύν» (σελ. ραʹ).<br />
Την άποψη περί Πελασγών υποστήριξε και ο σπουδαίος ιστορικός Παύλος Καρολίδης. Κατά<br />
την προσωπική μου άποψη, οι Πελασγοί είναι ένα γενικευτικό όνομα προς υποδήλωση των<br />
λαών του ανατολικού μεσογειακού χώρου, με πολλές γλωσσικές εκφάνσεις. Πιθανή είναι η<br />
γλωσσική επίδραση Πελασγών στις παραλιακές περιοχές της <strong>Ι</strong>λλυρίας.<br />
Ωστόσο, από τις αρχαίες πηγές δεν μαρτυρείται συγγένεια ανάμεσα στους <strong>Ι</strong>λλυριούς και<br />
στα ελληνικά φύλα, ούτε ανάμεσα στην ιλλυρική και την ελληνική της Μακεδονίας, παρά τα<br />
λεγόμενα κάποιων που υπηρετούν περισσότερο κάποιους πολιτικούς σκοπούς. Είναι<br />
ενδεικτικό ότι ο Αλέξανδρος στην περίφημη ομιλία του προς τους Μακεδόνες στρατιώτες<br />
τους αντιδιαστέλλει σαφώς από τους <strong>Ι</strong>λλυριούς:<br />
«Φίλιππος γαρ παραλαβών υμάς πλάνητας και απόρους, εν διφθέραις τους<br />
πολλούς νέμοντας ανά τα όρη πρόβατα ολίγα και υπέρ τούτων κακώς<br />
μαχομένους <strong>Ι</strong>λλυριοίς τε και Τριβαλλοίς και τοις ομόροις Θραξί» (Αρριανός VII,<br />
2).<br />
(= Ο Φίλιππος σας παρέλαβε νομάδες και φτωχούς και τους πιο πολλούς<br />
ντυμένους με προβιές και βόσκοντας στα βουνά λίγα πρόβατα, για χάρη των<br />
οποίων πολεμούσατε εναντίον των <strong>Ι</strong>λλυριών και των Τριβαλλών και των<br />
γειτόνων σας Θρακών).<br />
Οπωσδήποτε στα χρόνια του Φιλίππου Β', του Μεγάλου Αλεξάνδρου και των διαδόχων του<br />
στο θρόνο της Μακεδονίας, οι <strong>Ι</strong>λλυριοί θα επηρεάστηκαν από το γλωσσικό πολιτισμό των<br />
Μακεδόνων και των Ηπειρωτών. Ωστόσο, κατά τη σαφή μαρτυρία του μεγάλου ιστορικού<br />
Πολυβίου, ο τελευταίος βασιλιάς της Μακεδονίας, ο Περσεύς, στις συνομιλίες που έκανε με<br />
τους <strong>Ι</strong>λλυριούς χρειάστηκε ως διερμηνέα κάποιον <strong>Ι</strong>λλυριό «διά το την διάλεκτον ειδέναι την<br />
<strong>Ι</strong>λλυρίδα» (XXVII, 8, 9). Ο <strong>Ι</strong>λλυριός δηλαδή γνώριζε την ιλλυρική που προφανώς αγνοούσε ο<br />
Περσεύς. Το τι είδους γλώσσα βέβαια ήταν η μακεδονική, αρκεί μόνο η μαρτυρία του<br />
σπουδαίου Ρωμαίου ιστορικού Τίτου Λιβίου: «Aetolos, Acarnanas, Macedonas, ejusdem<br />
linguae homines» (XXXI, 29). Δηλαδή, οι Αιτωλοί, οι Ακαρνάνες και οι Μακεδόνες ήσαν<br />
άνθρωποι της αυτής γλώσσας, δηλαδή ομόγλωσσοι.<br />
Ανασκαφές, που διενεργήθησαν από Αλβανούς αρχαιολόγους κατά την μεταπολεμική<br />
περίοδο, πιστοποιούν ‐παρά την προπαγανδιστική επικάλυψη των επιστημονικών<br />
ανακοινώσεων‐ την παρουσία ελληνικών αρχαιολογικών ευρημάτων μέχρι την περιοχή της<br />
Σκύδρας με χρονικό βάθος που φθάνει ως τον 6ο π.Χ. aι. (Για τις ανασκαφές αυτές βλέπε
Change language