ΑΛΒΑΝΟΙ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ - ΣΑΡΑΝΤΟΣ Ι.ΚΑΡΓΑΚΟΣ
MACEDONIA is GREECE and will always be GREECE- (if they are desperate to steal a name, Monkeydonkeys suits them just fine) ΚΑΤΩ ΤΟ ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ "ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΟΞΟ"!!! Strabo – “Geography” “There remain of Europe, first, Macedonia and the parts of Thrace that are contiguous to it and extend as far as Byzantium; secondly, Greece; and thirdly, the islands that are close by. Macedonia, of course, is a part of Greece, yet now, since I am following the nature and shape of the places geographically, I have decided to classify it apart from the rest of Greece and to join it with that part of Thrace which borders on it and extends as far as the mouth of the Euxine and the Propontis. Then, a little further on, Strabo mentions Cypsela and the Hebrus River, and also describes a sort of parallelogram in which the whole of Macedonia lies.” (Strab. 7.fragments.9) ΚΚΕ, ΚΝΕ, ΟΝΝΕΔ, ΑΓΟΡΑ,ΕΚΚΛΗΣΙΑ,ΝΕΑ,ΦΩΝΗ,ΦΕΚ,ΝΟΜΟΣ,LIFO,MACEDONIA, ALEXANDER, GREECE,IKEA
MACEDONIA is GREECE and will always be GREECE- (if they are desperate to steal a name, Monkeydonkeys suits them just fine)
ΚΑΤΩ ΤΟ ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ "ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΟΞΟ"!!!
Strabo – “Geography”
“There remain of Europe, first, Macedonia and the parts of Thrace that are contiguous to it and extend as far as Byzantium; secondly, Greece; and thirdly, the islands that are close by. Macedonia, of course, is a part of Greece, yet now, since I am following the nature and shape of the places geographically, I have decided to classify it apart from the rest of Greece and to join it with that part of Thrace which borders on it and extends as far as the mouth of the Euxine and the Propontis. Then, a little further on, Strabo mentions Cypsela and the Hebrus River, and also describes a sort of parallelogram in which the whole of Macedonia lies.”
(Strab. 7.fragments.9)
ΚΚΕ, ΚΝΕ, ΟΝΝΕΔ, ΑΓΟΡΑ,ΕΚΚΛΗΣΙΑ,ΝΕΑ,ΦΩΝΗ,ΦΕΚ,ΝΟΜΟΣ,LIFO,MACEDONIA, ALEXANDER, GREECE,IKEA
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
βοηθούσαν τον Αλή για να περισπούν τις δυνάμεις του σουλτάνου, εγκατέλειψαν τον<br />
ομοεθνή τους και κηρύχτηκαν σουλτανικοί. Έτσι γύρω από τον Αλή έμειναν λίγοι Έλληνες,<br />
ανάμεσα στους οποίους και ο Καραϊσκάκης.<br />
Όταν σκοτώθηκε ο Αλής, οι Τουρκαλβανοί υπό την ηγεσία ισχυρών αρχηγών, όπως ο Ομέρ<br />
Βρυώνης, Κεχαγιάμπεης, Μουσταφάμπεης. αποτέλεσαν την αιχμή του δόρατος του<br />
σουλτάνου κατά των επαναστατημένων Ελλήνων. Αν δεν ήσαν οι Αλβανοί, η Επανάσταση<br />
θα είχε επιβληθεί και στην Ήπειρο και στη Θεσσαλία, ίσως και στη Δυτ. Μακεδονία. Ο<br />
αγώνας θα τελείωνε σύντομα με σχηματισμό ευρύτερου ελληνικού κράτους, πράγμα που<br />
θα ήταν επωφελές και για τους ίδιους τους Αλβανούς. Ωστόσο, ακόμη και στη διάρκεια του<br />
πολέμου αγωνιστές, όπως ο Κολοκοτρώνης, πίστευαν στην ελληνοαλβανική συνεργασία.<br />
Έχουμε ήδη αναφερθεί στη συνθηκολόγηση και διάσωση των 3.000 Αλβανών της<br />
Τριπολιτσάς. Επίσης, οι Αλβανοί του Ακροκορίνθου, αφού ήλθαν σε συνεννόηση με τον<br />
Κολοκοτρώνη, επιτάχυναν τη διαδικασία της παράδοσής του. Πιστεύεται ότι και το φρούριο<br />
των Πατρών, το οποίο υπεράσπιζε ο ικανός Γιουσούφ πασάς θα έπεφτε με παράδοση, αν<br />
αφηνόταν ο Κολοκοτρώνης να συνεχίσει την πολιορκία κατά το 1822. Ο Κολοκοτρώνης είχε<br />
αρχίσει επαφές με τους έγκλειστους στο φρούριο Λαλιώτες, με τους οποίους είχε παλιά<br />
γνωριμία. Συνομιλίες με σκοπό την παράδοση του φρουρίου της Ναυπάκτου είχαν αρχίσει<br />
το 1824 και οι εκεί Αλβανοί, αλλά πρόφθασε ο Γιουσούφ πασάς να μεταφέρει στο Ρίο<br />
αυτούς που είχαν την πρωτοβουλία για παράδοση.<br />
Τέλος, στα χρόνια του <strong>Ι</strong>μπραήμ το αλβανικό στοιχείο που είχε απομείνει στο Μοριά<br />
αναθάρρησε και πολέμησε στο πλευρό του. Μπόρεσε, όμως, ο Κολοκοτρώνης να συνάψει<br />
μαζί του συμφωνίες κατά το 1828 και έτσι εξασθένησε η δύναμη του <strong>Ι</strong>μπραήμ. Βάσει των<br />
συμφωνιών αυτών οι Αλβανοί θα έφευγαν από το Μοριά έχοντας ως εγγύηση ομήρους,<br />
αφού πρώτα άφηναν ελεύθερους τους αιχμαλώτους που είχαν συλλάβει στα χρόνια της<br />
απόλυτης σχεδόν κυριαρχίας του <strong>Ι</strong>μπραήμ. Πραγματικά, διαπεραιώθηκαν στη Στερεά και<br />
διά ξηράς έφθασαν στην πατρίδα τους, έχοντας μαζί τους και τους Έλληνες ομήρους. Οι<br />
αλβανόφωνοι που είχαν μείνει στο Μοριά, αφού υπέστησαν όλες τις φοβερές δοκιμασίες<br />
του δεκαετούς επαναστατικού αγώνα είχαν αποκτήσει εδραίο ελληνικό φρόνημα και είχαν<br />
κάνει πια την επιλογή τους. Θεωρούσαν τον εαυτό του τμήμα του ελληνικού έθνους. Το ίδιο<br />
και οι Αρβανίτες της Αττικής και της Βοιωτίας. Η συμμετοχή τους στον επαναστατικό αγώνα<br />
καθόρισε την εθνική τους συνείδηση. Θα μπορούσαν να ταχθούν στο πλευρό των Τούρκων,<br />
όπως έκαναν οι Αλβανοί του Βορρά. Δεν το έπραξαν, απεναντίας υπέστησαν τα πάνδεινα<br />
από ανθρώπους ομογλώσσους. Από τότε ανοίχθηκε χάσμα βαθύ ανάμεσα στον Αλβανό και<br />
στον Αρβανίτη.<br />
Η αντίθεση αυτή οξύνθηκε ακόμη περισσότερο επειδή και κατά τη μετεπαναστατική<br />
περίοδο οι Αλβανοί ακολούθησαν μια ανθελληνική τακτική, παρά το γεγονός ότι οι Τούρκοι<br />
πλήρωσαν τις υπηρεσίες τους με θάνατο, όπως θα δούμε παρακάτω. Έτσι, εξαιτίας των<br />
αλβανικών αντιδράσεων, τις οποίες υποκινούσε η <strong>Ι</strong>ταλία, ματαιώθηκε η προσάρτηση της<br />
Ηπείρου που είχε επιδικασθεί στην Ελλάδα με τη Συνθήκη του Βερολίνου (1878). Αλλά και<br />
μετά, κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους και τους μετέπειτα χρόνους, η τακτική των<br />
Αλβανών ήταν πάντα αρνητική και συχνά επιθετική εις βάρος των Ελλήνων. Το κλίμα δεν<br />
φαίνεται να άλλαξε στους καιρούς μας, παρά το γεγονός ότι η Ελλάς ουσιαστικά συντηρεί<br />
τη μισή Αλβανία και φιλοξενεί 600 χιλιάδες Αλβανούς στα εδάφη της.
Change language