Zeszyt naukowy - całość - Wydział ZarzÄ dzania i Ekonomiki Usług

ZESZYTY NAUKOWE UNIWERSYTETU SZCZECIŃSKIEGO
NR 592 EKONOMICZNE PROBLEMY TURYSTYKI NR 14 2010
ADAM R. SZROMEK
Politechnika Śląska w Gliwicach
WSPÓŁCZYNNIK Α-CRONBACHA W BADANIACH ZJAWISK TURYSTYCZNYCH
Wprowadzenie
Naukowcy badający zjawiska społeczne, czyli takie, w których jednym
z głównych czynników oddziałujących na zjawisko jest człowiek (jego cechy, opinie,
postawy, zachowania itp.) posługują się wieloma narzędziami badawczymi,
wśród których jednym z najpopularniejszych jest kwestionariusz badawczy. Jest to
wygodne narzędzie badawcze, gdyż pozwala na zebranie danych w sposób bardzo
przystępny, szczególnie gdy wykorzystuje się do tego celu technologie informatyczne
(internetowe). Istnieje jednak kilka warunków skuteczności kwestionariusza,
wśród których jest wiarygodność. Nawet najznamienitsze wnioski i dowody tracą
wartość naukową, jeśli zostały oparte na wynikach badań wykonanych narzędziami
o wątpliwej wiarygodności. Mimo to zauważa się liczne przypadki sporządzania
kwestionariuszy badawczych bez uwzględniania podstawowych informacji na temat
wiarygodności narzędzia.
Wiarygodność wyników badań jest zależna od wielu aspektów badania, ale
jednym z kluczowych jest wiarygodność narzędzi, którymi posłużono się w procesie
badawczym. Owa wiarygodność kwestionariusza badawczego opiera się na
dwóch filarach, którymi są trafność i rzetelność kwestionariusza. Aby zestaw pytań
był wiarygodnym narzędziem badawczym, powinien być zarówno rzetelny, jak
i trafny.
Celem artykułu jest prezentacja techniki szacowania rzetelności kwestionariuszy
badawczych za pomocą współczynnika α-Cronbacha (alfa-Cronbacha). Autor
przytacza różne metody szacowania wiarygodności kwestionariuszy badawczych,
skupiając się na metodzie L.J. Cronbacha. Artykuł omawia również przykłady wykorzystania
współczynnika w turystyce.