Zeszyt naukowy - całość - Wydział ZarzÄ dzania i Ekonomiki Usług

ZESZYTY NAUKOWE UNIWERSYTETU SZCZECIŃSKIEGO
NR 592 EKONOMICZNE PROBLEMY TURYSTYKI NR 14 2010
EMILIA BAREJ
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie
IDENTYFIKACJA PODSTAWOWYCH CZYNNIKÓW ROZWOJU
KONKURENCYJNOŚCI MIAST
Wprowadzenie
Ekspansja rynków zbytu oraz nieograniczona mobilność czynników produkcji
pomiędzy poszczególnymi krajami spowodowały nie tylko nasilenie się walki konkurencyjnej
pomiędzy przedsiębiorstwami, ale również regionami miejskimi reprezentującymi
podaż miejsc lokalizacji. W walce tej miasta konkurują o kapitał inwestycyjny
i o możliwości generowania dochodów 1 .
Rozwój miast opiera się przede wszystkim na wykorzystaniu przewagi konkurencyjnej
tkwiącej w otoczeniu. Konkurencyjność to zdolność do zaspokajania
potrzeb na określonym poziomie jakościowym zarówno w stosunku do społeczeństwa,
jak i podmiotów gospodarczych, przez daną jednostkę samorządową, rozpatrywana
w odniesieniu do innych jednostek samorządowych 2 . Zmieniające się warunki,
takie jak m.in. nowy podział administracyjny, spowodowały nasilenie się
walki konkurencyjnej pomiędzy poszczególnymi regionami, jak również miastami.
Wykorzystując pojęcie konkurencyjności – jako zdolności do osiągania sukcesu
w gospodarczej rywalizacji – konkurencję miast można traktować jako ich zdolność
do tworzenia w stosunku do innych miast możliwie najkorzystniejszej pozycji rankingowej
w rozgrywającym się między nimi współzawodnictwie o wspieranie coraz
1
Za: S. Kauf, Koncepcja marketingu jako determinanta wzrostu konkurencyjności miast,
w: Zarządzanie gospodarką miejską i prawne podstawy funkcjonowania miasta, red. J. Słodczyk,
Z. Jakubczyk, Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, Opole 2002, s. 243–244.
2
B. Filipiak, Polityka finansowa władz samorządowych jako narzędzie podnoszenia konkurencyjności
miast polskich, w: Konkurencyjność i potencjał rozwoju polskich metropolii –
szanse i bariery, red. S. Korenik, K. Szołek, KPZR PAN, Warszawa 2004, s. 67.