Gezondheidszorg & Etnische Diversiteit in Nederland; Naar een ...

Turkse patiëntengroepen in België bevestigd. Het is dan ook niet verwonderlijk dat deze
twee groepen in vergelijking tot andere groepen in België hun gezondheid als het slechtst
ervaren.
Uit Engels onderzoek (patiëntensurveys van het Department of Health) wordt in het kader
van een landelijk stimuleringsprogramma voor gezondheid en etnische minderheden
geconstateerd, dat patiënten uit etnische minderheidsgroepen minder tevreden zijn over
de geboden zorg, vooral over de ziekenhuiszorg. Zij hebben klachten over de slechte
toegankelijkheid en over slechte ervaringen met de betrokkenheid van zorgaanbieders en
de te maken mogelijke keuzes. Sommige gevallen geven blijk van ernstige gebreken in de
zorgverlening.
In Zwitserland is – eveneens in het kader van een nationaal Actieprogramma met
betrekking tot ’Migratie en Gezondheid’ - een gezondheidsmonitor onder de
migrantenbevolking uitgevoerd (eindrapport 2006). Daaruit blijkt, dat migrantengroepen
over het algemeen meer gebruik maken van gezondheidsvoorzieningen dan autochtone
Zwitsers; ook het artsenbezoek ligt hoger, vooral bij de Turkse en Albanese groep.
Migrantengroepen maken over het algemeen minder gebruik van preventieve zorg.
Als mogelijke oorzaken voor verschillen in zorggebruik en voor de knelpunten in de
toegankelijkheid van de zorg, worden in de betreffende landen vergelijkbare punten
genoemd:
• het gebrek aan informatie bij allochtonen over het zorgaanbod;
• de complexiteit en de relatief hoge drempels van de gezondheidsvoorzieningen;
• gebrek aan interculturele competentie bij zorgverleners;
• taalproblemen en gebrek aan tolk- en vertaaldiensten.
2.4 Zorggebruik en internationale mobiliteit
Zorggebruikers gaan de laatste jaren steeds vaker op zoek naar zorgaanbieders buiten de
grenzen. Een vorm van ‘kiezen met de voeten’, veelal tegen de achtergrond van
onvoldoende beschikbaarheid van zorg in eigen land. Dit heeft ertoe geleid dat
zorgverzekeraars deze trend gingen volgen. Het beschikbaar komen van de nodige zorg
en de concurrerende prijzen vormen de drijfveer voor deze ontwikkelingen.
Bij de allochtone Nederlanders is in nog sterkere mate een zoektocht naar zorg in landen
van herkomst te constateren. Debet aan deze behoefte zijn de leeftijdgerelateerde
gezondheidsproblemen van vooral de eerste generatie allochtonen, maar ook de
ontevredenheid over de zorgverlening in Nederland (bijvoorbeeld over communicatie en
bejegening). De toenemende kwaliteit van de gezondheidszorg in landen van herkomst
van allochtonen en de toenemende commercialisering van het zorgaanbod versterken
deze ontwikkelingen. Veel herkomstlanden hebben concurrerende ziekenhuizen en andere
zorginstellingen opgezet. Veel bedrijven en bureaus hebben zich gespecialiseerd in het
aantrekken van allochtonen naar die landen en hebben aantrekkelijke voorzieningen voor
hen opgezet. Dit geldt niet alleen voor de eerste generatie, maar ook voor de tweede en
derde generatie allochtonen. Er zijn vier aspecten die de aandacht verdienen.
In de eerste plaats de acute zorg die nodig is tijdens het verblijf in landen van herkomst.
Voor de acute zorg is niet zozeer specifieke aandacht voor allochtonen nodig, dan wel
voor de autochtone Nederlandse patiënt. Het is zaak dat Nederlandse autochtone reizigers
in landen als Turkije en Marokko kwalitatief goede zorg krijgen. Dat is vaak niet het geval,
Dit betekent dus dat de kennis en vaardigheden van de professionals en zorginstellingen
in die landen zich tot een voldoende kwalitatief niveau dienen te ontwikkelen .
Vanzelfsprekend moet de continuïteit van zorg gewaarborgd worden door een goede
overdracht en goede bewaking van informatie- routes naar de zorgaanbieders in
Nederland. Dit laatste is onvoldoende gegarandeerd en vereist de nodige aandacht.
14