Gezondheidszorg & Etnische Diversiteit in Nederland; Naar een ...

jeugdzorg voor allochtone gezinnen. Hopelijk zal de invloed van Minister Rouvoet spoedig
voelbaar zijn in de programmering van het jeugdbeleid in Nederland en de plaats van
etnische diversteit hierin.
Desalniettemin wordt aanbevolen stappen te ondernemen voor een actief overheidsbeleid.
Hierbij staat de stimulering van onderzoek, gericht op vroegsignalering van problemen bij
voorkeur al in de eerste levensjaren[406] voorop. De registratie van etniciteit is in dit
verband wenselijk, zodat kinderen met verschillende etnische achtergronden in de tijd
gevolgd kunnen worden. Verder is het aanbevelenswaardig dat onderzoeksinstrumentaria
en vooral interventies zo nodig worden toegesneden en aangepast aan het profiel van de
allochtone doelgroepen. Zowel de instellingen zelf als de financiers van de jeugdzorg
moeten er voor zorgen dat de interventies effectief zijn voor de allochtone doelgroepen.
Tevens is van belang dat het effect gedifferentieerd gemeten wordt en dat het te weeg
gebrachte effect bij allochtone groepen net zo groot is als bij autochtone kinderen en
jeugdigen. En als daarbij verschillen naar voren komen, dan is het belangrijk nader
onderzoek hiernaar te doen.
4.3 Chronisch zieken
Chronisch zieken zijn degenen die het meest intensief gebruik maken van de zorg, reden
om uitgebreid bij deze groep stil te staan. Hart- en vaatziekten, diabetes, nierziekten,
hemoglobinopathiën, astma/COPD, AIDS en kanker zijn voorbeelden van complexe
chronische ziektebeelden, die vaak of steeds vaker voorkomen bij allochtonen [259]. De
toename van chronische ziekten bij allochtonen, de groei van allochtone ouderen met
chronische aandoeningen en de aanzienlijke groei van het aantal ouderen met een slechte
gezondheid in de grootstedelijke gebieden brengen steeds meer complicaties met zich
mee voor de zorg[267]. Chronisch zieke (oudere) allochtonen hebben vaak extra
problemen met de toegang tot zorg [303]. Maar ook de kwaliteit van de aan hen geboden
zorg, hun zelfzorgsituatie, hun vermogen tot zelfmanagement [268], hun kwaliteit van leven
en hun mantelzorgsituatie scoren slecht, vergeleken met autochtone Nederlanders [264,
377]. Samengevat vormen de hieronder genoemde punten de voornaamste knelpunten in
de zorg aan allochtone chronisch zieken..
De zorgvragers:
• vermijdbare delay en vaker voorkomen van vermijdbare complicaties van de
chronische ziekte zoals het geval bij diabetes.
• gebrekkig vermogen van allochtone chronisch zieken om tot een adequaat
zelfmanagement van de chronische ziekte te komen zoals bij diabetes en
COPD/Astma[262].
• weinig gebruik van voorzieningen zoals thuiszorg, zorg- en hulpmiddelen en
PGB[393].
De zorgverleners:
• Ondermaatse en inadequate indicatiestelling en toewijzing van zorg, waar de
chronisch zieke recht op heeft, evenals de noodzakelijke zorg.
• Langere ziekenhuisopnameduur ten gevolge van communicatieproblemen en
gebrekkig zelfmanagement van vele allochtone patiënten.
• Ontoereikende medische en culturele competentie van zorgprofessionals om te
komen tot een goede zorgverlening aan een etnisch diverse chronisch zieke
patiënten populatie.
Het zorgsysteem:
• Gebrek aan en inzet van effectieve voorlichtingsmethoden en middelen die
afgestemd zijn op de informatie- en communicatie belemmeringen van de
doelgroep.
• Weinig aandacht voor sociaal isolement en/of wel aandacht maar geen
29