Gezondheidszorg & Etnische Diversiteit in Nederland; Naar een ...

gezondheidszorg. Ook kunnen het maatregelen zijn die zorgaanbieders stimuleren om
‘zorg op maat’ te bieden; daarnaast zal men voortdurend informatie verzamelen en
verspreiden over ‘good practices’.
3. Gezondheidszorg
Om de toegankelijkheid van het zorgaanbod te verbeteren zijn er de volgende initiatieven.
Drempels moeten worden opgeheven in gebieden waar veel migranten wonen; onder
migranten moet meer inzicht komen in het zorgsysteem door coördinatie van het
zorgaanbod en door het instellen van intermediaire diensten; beter gebruik maken van
tolken; openstelling van zorginstellingen door vermindering van de bureaucratie en het
inschakelen van tolken;
4. Asielzoekers en vluchtelingen
Ontwikkeling en laagdrempelige uitvoering van specifieke therapieën voor
getraumatiseerde asielzoekers en vluchtelingen;
5. Onderzoek
Het betreft hier drie aandachtspunten. In de eerste plaats, fundamenteel onderzoek naar
de knelpunten in de gezondheidssituatie van migranten en de mogelijke oplossingen; in de
tweede plaats, monitoring van de gezondheidssituatie van migranten, om prioriteiten te
kunnen stellen voor toekomstig beleid; op de derde plaats evaluatieonderzoek naar de
effecten van de geïmplementeerde beleidsmaatregelen.
De bijdrage van de centrale overheid (Federale Dienst voor de gezondheid) aan het
budget voor de te effectueren maatregelen bedraagt bijna 26 miljoen SF voor 2006 en
2007. Daarnaast wordt gerekend op bijdragen van de Federale Dienst voor asielzoekers,
de cantons, verzekeraars en andere particuliere organisaties. Om deze
beleidsmaatregelen blijvend te kunnen financieren, is een commissie samengesteld uit
vertegenwoordigers van de federale overheid, de cantonale overheid, verzekeraars en
particuliere organisaties.
In het beleidsplan wordt een overzicht gegeven van de activiteiten en projecten, die door
de verschillende samenwerkende organisaties al in gang zijn gezet.
Vergelijking met het Nederlandse overheidsbeleid
Als we deze twee buitenlandse voorbeelden vergelijken met de Nederlandse situatie,
kunnen er enkele opvallende verschillen worden vastgesteld.
In de eerste plaats nemen de centrale overheden in Zwitserland en Engeland de
(onderzoeks)gegevens over de verschillen in gezondheidssituatie en in zorggebruik zeer
serieus en verbinden er beleidsmaatregelen aan met budgettaire consequenties. De
overheden van beide landen nemen op basis van deze gegevens hun
verantwoordelijkheid door een specifiek beleid te initiëren, te ontwikkelen en te
implementeren. Ze sluiten samenwerkingsverbanden met relevante partijen in de
gezondheidszorg, commiteren zich aan het ingezette beleid en dragen in belangrijke
mate bij aan de financiering van het uit te voeren beleid. Daarnaast kennen ze veel
gewicht toe aan de verzameling van ‘good practices’ , het entameren van onderzoek en
de monitoring van effecten van het gevoerde beleid op de ontwikkeling van de
gezondheidssituatie van allochtonen.
De rol van de centrale overheden in deze beide landen is – kort gezegd - actief, sturend en
dominant. Zoals hierboven is aangegeven neemt de Nederlandse overheid de
vergelijkbare beleidsterreinen ten aanzien van de gezondheidssituatie van allochtonen in
Nederland aanzienlijk minder ernstig. Dit moet worden afgeleid uit het feit dat de
verantwoordelijkheid voor de realisering van een verantwoord zorgaanbod voor
allochtonen uitsluitend neergelegd wordt bij de zorgverzekeraars, de zorgaanbieders en de
allochtone zorgvragers.
Een ander onderscheid dat naar voren komt is dat zowel Zwitserland als Engeland
52