dpo_10460.pdf

I2a GESCHIEDENIS VAN EEN
fluiten, o Waarde fuzanna! hij bemind u om
dat gij deugdzaam zijt; maar hij zou u veroordee-
len in weerwil van hem zeiven, indien gij langer
bleef voortleven in den godsdienst uwer ouderen.
Die, welken ik belij, is de eenigfte welke zijne
goedkeuring heeft, dit zegt de ganfche wereld. Luister
naar mij; waarom zijt gij afkecrig van mijnen
godsdienst? Gij moet denken als ik, waarde fu­
zanna! ik bemin u boven mij zeiven, oordeel
welke fmert mij het'hart verfcheurt, en welke
fchrik mij bevangt. Ach! laat u verbidden door
de tranen diens ongelukkigcn die voor u beeft! 'er
is geen paradijs meer voor hem , indien gij ter
helle moet gaan. Ik zou twijvelen konnen, zoo ik
mij gerust konde ftellen wegens het gevaar, 't-welk
gij loopt in een zaak van zoo veel aanbelang, het
belang van uw eeuwig lot. Vergun mij dat ik u
onderrigte : zeg fiechts , ik geloof, en gij zult
gelooven; begeef u naar mijne kerk, in ftede van
naar de uwe te gaan. Gij bezit alle deugden, ééne
eenige ontbreekt u, die van cafholijk te zijn. . . .
Ach! mijn heer, zeide zij mij met drift, laten
wij in 't geheel niet fpreeken van die dingen. Nooit
heb ik iemand gehaat; maar ik zou mij niet kun­
nen weêrhouden met verontwaardiging den genen te
befchouwen, die drijven wilde , dat die tedere
moeder, die ik onlangs verlooren heb, en om wier
gemis ik dagelijks zucht en treur, zich niet zoude
bevinden in den fchoot diens barmhartigen vaders,
' diè