dpo_10460.pdf

LUTHER'S MEISJE, XLII. HOOFDST. 217
kareis, zoudt gij aan uwen boom vastgebonden van
honger hebben moeten fterven. Om u te redden
was 'er juist zulk een knaap nodig als ik, want
een gemeen voorbijganger zou u beklaagt , maar
tevens u vast gebonden hebben laten blijven. Hoor,
wanneer gij eenigen tijd onder ons zult verkeerd
hebben, zult gij de eerde zijn om de eenigzins
onmatige bezittingen te wettigen , ' van zoo veele
brave lieden, die gebruik weten te maken van
hunne fchranderhéid, en van de heertellende wanorde.
Degelijkheid van fortuin is eene loutere' hersfenfehim,
in de maatfehappij zullen altoos eenige rijke lieden
wezen, terwijl een ander gedeelte niets zal bezit­
ten: maak eene verdeeling naar uw welbehagen,
drie vierde der menfchen zullen het andere vierde
dienen, of 'er zou geene famenieving zijn: dus,
wanneer men eene keuze doen kan, zal men zich,
mijns bedunkens, altoos plaatzen in den rang der
meestbemiddelden; gij bevind u thans in dien rang
dewijl ik u heb aangenomen, zegen derhalven uw
lot, uw welvaart is voord - aan , zoo wel als de
mijne, verbonden aan den arbeid dier rampzaligen,
die tot den grootden hoop behooren. Deze veror­
dening heeft altoos plaats gehad , en zal na ons
nog blijven voortduren; laten wij derhalven, daar
wij flegts een kort verblijf op aarde hebben, onzen
ftand den best mogelijken maken. Dit 's de wet
van alle wezens, die met verftand en gevoel be­
giftigd zijn. Indien de rijkdommen, welke ik bezit,
O s met